Sira

Sira; Siran
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 18′ 51″ N, 2° 39′ 43″ E
Superfícia	21,25 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 491 m; 100 m; 77 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 341	Besièrs;
Canton; 3427	Sant Ponç de Tomièiras (Lonzac abans 2015);
Intercom; 200000610	CC del Menerbés al Carós;
Cònsol	Michel Carquet ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	740 ab. Evolucion de la populacion; 748 ab.
Densitat	32,71 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	siranés, siranesa [sira'nes], [sira'nezɔ]
Còde postal	34210
Còde INSEE	34302

Non confondre amb Siran (Cantal).

Vilatge d'Occitània

Sira (Siro en grafia mistralenca; Siran en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Lo gentilici es siranés -esa (siranés -eso en grafia mistralenca^[2]).

Geografia

Toponimia

La prononciacion es ['siro]. Las fòrmas ancianas son : Raimundi de Sirano en 1229, homines de Sirano, cap a 1256-1257, Sirano, hospitali de Cirano, Siranum, castro de Sirano en 1262, parrochia de Sirano en 1318, rector de Sirano en 1351, Siran en 1518, terroir et juridiction de Séran, lieu de Séran en 1609, Séran en 1612, Cire en 1613, Siran en 1740-60, Siran e Mⁿ Siran en 1770 (mapa de Cassini)^[3].

Segon Dauzat e Rostaing, puèi Delamarre, Sira ven del nom gallic d'òme Sirus /Sīros, amb lo sufixe -anum o (Delamarre) la derivacion -ānon^[4]^,^[5]; segon Hamlin, Sira ven del gentilici latin Serius, amb lo sufixe -anum. Sira èra una proprietat galloromana^[3] (lo resultat seriá *Seiran).

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat
mai de 2020	2026	Michel Carquet
2014	2020	Sébastien Olivares
1981	2014	René Chabbert
	1981
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 695, totala: 706

878

853

850

-

943

-

-

943

1 049

-

707

Cercar

568

626

634

642
649

2009

2010

671
678

683
691

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 740 abitants e la densitat èra de 34,82 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Leon Còrdas (1913-1987) : autor nascut a Sira.

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Jacques Boisgontier, Atlas Linguistique... du Languedoc oriental, CNRS, tòme 1, mapa 12
↑ https://books.google.com/books?id=yYx--JBqDX4C&newbks=1&newbks_redir=0&dq=%22d%C3%B3u%20F%C3%A9librige%22%20and%20%22Siracuso%22&pg=PA899#v=onepage&q=%22d%C3%B3u%20F%C3%A9librige%22%20and%20%22Siracuso%22&f=false
↑ ^3,0 et ^3,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 385
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 658, a Sirac
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 238, 307 e 366

Portal de Lengadòc

[1] Jacques Boisgontier, Atlas Linguistique... du Languedoc oriental, CNRS, tòme 1, mapa 12

[TdF-2] ttps://books.google.com/books?id=yYx--JBqDX4C&newbks=1&newbks_redir=0&dq=%22d%C3%B3u%20F%C3%A9librige%22%20and%20%22Siracuso%22&pg=PA899#v=onepage&q=%22d%C3%B3u%20F%C3%A9librige%22%20and%20%22Siracuso%22&f=false

[frh-3] 3,0 et ^3,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 385

[4] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 658, a Sirac

[5] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 238, 307 e 366

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]