PROFILPELAJAR.COM

Sant Tibèri; Saint-Thibéry
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La comuna de Sant Tibèri.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	43° 23′ 52″ N, 3° 25′ 03″ E
Superfícia	18,47 km²
Altituds; · Mejana; · Minimala	; 20 m; 0 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Estat	França;
Region; 76	Occitània ;
Departament; 34	Erau ;
Arrondiment; 341	Besièrs;
Canton; 3428	Pesenàs;
Intercom; 243400819	CA d'Erau Mediterranèa;
Cònsol	Jean Augé ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	2 740 ab. Evolucion de la populacion; 2 775 ab.
Densitat	125,83 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	34630
Còde INSEE	34289

Vila d'Occitània

Sant Tibèri (Saint-Thibéry en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Geografia

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Cesserone al segond sègle ap. J-C, Araura sive Cesserone, Cesserone (variantas : tesserone, Cesserone, Caeserone, Ceserone), cap a 300, mansio Cessarone, ex monasterio S. Tiberii, cui vocabulum est Cesarion en 890, S. Tiberii in Cesarione monasterii, ecclesia... S. Tiberii en 961, S. Tiberio en 978, ad S. Tiberium en 990, S. Tiberii, de S. Tiberio en 990, a S. Tiberio monasterio en 990, abbadia de S. Tiberio cap a 1036, castello de S. Tyberio cap a 1059, camino S. Tiberii en 1114, abbate monasterii S. Tyberii en 1127, ponto S. Tyberii en 1150, villa S. Tiberii en 1197, 1202, villam S. Thiberii en 1209, a Sant Thiberi en 1389, S. Tiberii, S. Thiberii, S. Thiberi a la fin del sègle XIV, Saint Yberi en 1418, Sat Tuberi en 1434 de S. Tiberio en 1444, Saint Thuberi en 1562, S. Tuberi en 1570, St Thibery en 1571, Sainct Hibéry, Sainct Iberi en 1579, S Vbery en 1622, S. Hiberi en 1626, St Iberi en 1643, Saint-Ybery en 1657, S. Tiberi en 1708, St Thiberi en 1740-60, St Thibery en 1740-60, 1771, St Thibery en 1740-60 e 1770-1772 (mapa de Cassini)^[1].

Sant Tiberi ven del latin Tiberius, nom de tres sants, dont un seriá estat martirizat al sègle IV, del temps de Dioclecian, a Cessero, nom prelatin de la vila^[2]^,^[1].

Per Cesserone, l'etimologia es escura : lo radical pòt probablament pas èsser lo meteis que per la Cesse e Sesseraç qu'an de fòrmas ancianas en Sei-, Sai-^[3].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	2026	Jean Augé
març de 2001	2020	Guy Amiel	divèrs drecha	quadre superior
junh de 1995	2001	Michel Palau	RPR
març de 1989	1995	Jean Laurent
març de 1983	1989	Michel Palau	RPR
1965	1983	Francis Laurent
	1965
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 2324, totala: 2372

1 621

1 710

-

-

2 096

1 750

-

-

2 300

-

1 745

Cercar

2 200

2 271

2 281

2 320
2 361

2009

2010

2 356
2 399

2 344
2 395

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 2740 abitants e la densitat èra de 148,35 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Erau

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 368
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 630
↑ Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 102

'Etapa precedenta

'

Romavatge de Sant Jacme de Compostèla

Via Tolosana

Etapa seguenta

Besièrs

Wikimedia Commons prepausa de documents multimèdia liures sus Sant Tibèri.

Portal de Lengadòc

[frh-1] 1,0 et ^1,1 Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 368

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 630

[3] Frank R. Hamlin, Toponymie de l'Hérault, Dictionnaire Topographique et Étymologique, Éditions du Beffroi e Études Héraultaises, 2000, p. 102

[1]

[2]

[3]