Las fòrmas ancianas son Sanctus Ferreolus, en 1155, Rector Sancti Ferreoli, en 1347, Locus de Sancto Ferreolo, en 1360, Sainct Ferriol, en 1594, Saint-Ferriol (diccionari de las pòstas). La prononciacion es Sant-Feriol (grafia de l'abat Sabarthès) [1], doncas [sanfe'ɾjɔl] o [sanfe'rjɔl]. Ferreolus èra un avesque de Limòtges, al sègle VI, un martir de Besançon al sègle III, un martir a Viena al sègle IV [2] e d'autres [3].
Dent
Le nom sus la mapa es Ròc de la Dent. Dent es un ancian castèl feodal arroïnat. Las fòrmas ancianas son : Villa de Dente en 1231, Rector de Dente en 1347, Castrum ipsius loci Dente en 1523, D'Ent entre 1371 e 1587, Le lieu de Dent entre 1389 e 1587 (en 1503, le meteis manuscrit explica que le lòc es inabitable), La Dem en 1594, La Dent en 1639, Ladent en 1807 [4].
La comparason entre un castèl sus un puèg escalabrós e una dent es pas estranha.
Sant Sabrian ? Sant Sabian ?
Es un lòc desabitat situat dins les puèges al nòrd-oèst de Sant Ferriòl e que s'espandiriá tanben, segon l'abat Savartés, dins la comuna de Quilhan. La mapa IGN pòrta St-Savio (que cal legir St-Sabio).
Las atestacions son : Serre de Sainct Saire en 1594, Saint-Savio (cadastre de Sant Ferriòl), Saint-Sabrio (vulg.) [5].
Le vulg[ar] de l'abat Savartés correspond, aqueste còp, al nom francés popular, siquenon auriam San Sabrio. Sainct Saire (nom escrit en 1594 per un escriba normand ?) correspond a Sant Salvi, ermita del País de Bray[6]. Saint Sabrio es Sant Çabrian, de Cyprianus, avesque de Cartage e martir del sègle III [7] e non Sant Salvi. Quina es la fòrma occitana, Sant Çabrian, Sant Çabian (probable) o un polimorfisme entre aquelas fòrmas ?
A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Quilhan, i demorèt. Tornèron batejar lo canton Canton de la Val Nauta d'Aude (traduccion) per decret del 27 de decembre 2015.
.svg)
.svg){kind=small}
