Ròcafòrt de las Corbièras
Ròcafòrt de las Corbièras (localament Ròcafòrt de las Corbièiras e Roquefort-des-Corbières en francés) es una comuna occitana de Lengadòc administrada pel departament d'Aude de la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.
Geografia
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Perimètre del territòri
Toponimia
Ròcafòrt
Las fòrmas ancianas son : Rocafort en 1141, Castrum de Rocafort en 1219, Rupesfortis en 1271, Castrum de Rupeforti en 1272, De Ruppeforti en 1298, Ecclesia de Rupesforti en 1351, De Ruppefortis in Corbaria en 1366, Rocafort al sègle XIV, Roquafort en 1402, Domus de Rupeforte en 1462, Rocquefort en 1536, Al loc de Roqua Fort,... Roca Fort en 1538, Roqfort en 1682, Racafort,... Roccofort en 1779. La fòrma occitana es Roquofórt [1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc probablament [,rɔkɔ'fɔɾt].
Ròcafòrt es atestat en 1141, Rocafort. Lo mot ròca ven de *rocca, un mot prelatin, absent dau latin classic. Ròca prenguèt lo sens de « puèg, tuca, mont rocassós », puèi de « castèl fòrt, fortalesa ». Lo nom es completat es l'adjectiu fòrt, vengut del latin fortis, « fortificat », çò qu'afortís qu'un castèl i èra bastit [2],[3]. Lo determinant, necessari pr'amor dels nombroses omonimes, es oficial en francés dempuèi, çò pus mens, 1801 [4] fa referéncia a las Corbièiras coma airal geografic puslèu que coma apellacion contarotlada per de rasons de data (amai lo vin es classat Vin de pays des Coteaux du Littoral Audois, Vin de País dels Tuquets del Litoral Audenc).
Montpesat
Montpesat es un masatge, i aviá un castèl. Las fòrmas ancianas son : Monpesadus en 1441, Castrum de Montepesato en 1176-1177, De Montepensato en 1241, De Monte Pesato en 1377, Mompezat al sègle XIV, Montpezat, annexe de Roquefort en 1639, etc [5].
Le primièr element dels Montpesats ven de l'occitan mont, del latin mons, montem. Le segond element pòt èsser le participi passat del latin pedare, «paisselar», e per extension fortificar [6]; pr'aquò, Pierre-Henri Billy (citat per Pau Burgan e Andriu Lafon) constata que pedare es sense descendéncia galloromanica [aicí, occitanoromanica] e que pensatus (de pendere) > pensat > pesat, «penjalut», conven milhor; una confirmacion es que Montpesat presenta l'atestacion De Montepensato en 1241 [7].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Administracion
Lista dels cònsols successius
Periòde
|
Identitat
|
Etiqueta
|
Qualitat
|
març de 2021
|
(2026)
|
Luc Castan
|
|
|
novembre de 2020
|
2021
|
Delegacion especiala
|
|
|
març de 2014
|
novembre de 2020
|
Marie-Christine Théron-Chet
|
UMP, LR
|
conselhièra departamentala del canton de las Corbièras Mediterranèa (2015- )
|
març de 1988
|
2014
|
Christian Théron
|
RPR, puèi UMP
|
conselhièr general del canton de Sijan (2001-2015)
|
|
1988
|
|
|
|
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
|
- Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Sijan; lo canton es vengut canton de las Corbièras Mediterranèa, sense cambiar de composicion e Sijan n'es lo burèu centralizator.
Demografia
- En 2018 la populacion èra de 1007 abitants e la densitat èra de 22,16 ab/km².
Lòcs e monuments
Personalitats ligadas amb la comuna
Véser tanben
Ligams extèrnes
Nòtas
- ↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 357, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f449.item.texteImage
- ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 569 e 571
- ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 301
- ↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=29630
- ↑ Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 253, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f345.item.texteImage
- ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 473
- ↑ Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 279-282
|
|