Las fòrmas ancianas son : Bauzugan (decimam Sancte Eulaliae de ~), Bosugan (decima de ~), Bauzugans (parrogia de ~), totas sense data e que venen deu Cartulari de La Seuva[1]. Dauzat postula un nom gallic d'òme *Bussucus, de Bussus, emb lo sufixe -anum[2]. Bossugan seré donc benlèu una anciana granda propietat antica qu'avèva per mèste *Bussucus. Negre, citat per B. Boyrie-Fénié, aima mèi lo gascon bossuga [ o puslèu boçuga ], « luec cabassat, cobèrt de forragars », emb lo sufixe locatiu -an. Coma lo vilatge e sa glèisa son dens una conca de relèu tranquil, mes entre de las còstas au nòrd-èst e au sud, Bénédicte Boyrie-Fénié accèpta mèi o mens l'idèa d'un luec plen de forragars; lo sufixe -an fut utilizat tardivament, donc sa preséncia emb un nom occitan pausa pas de problèma. B. Boyrie-Fénié explica las fòrmas ancianas Bauzugan per la preséncia possibla d'un copista lengadocian, qu'auré subit l'atraccion de bausa, « pèira deu foguèir, ròc escalabrós » [1]. L'istòria d'aqueth copista lengadocian a La Seuga es pas impossibla, mes l'atraccion per bausa d'un segment de mot bossa (= bòça), mot plan mèi frequent, es completament inversemblabla. L'atraccion deu aver jogat dens l'aute sens. De mèi, en 1801, la comuna es encara citada devath los noms de Bausugan e de Bossugan[3]. Lo sol defaut de Bausugan, fòrma d'origina probablament modificada en Bossugan, es la dificultat de trobar los etimes que l'explicarién. Lo germanic bald-, per exemple, consèrva lo -d-. La dificultat es la medisha per un aute -gan, Gardegan, qu'embarrassa Bénédicte Boyrie-Fénié, tot coma Dauzat.
Brunhac es format deu nom latin d'òme Brunius[1], emb lo sufixe d'origina celtica -*aco-.
Istòria
La comuna compren una parròquia despareguda au sègle XVI, Brunhac, que probable fut lo prumèir nucli d'abitat [1]. Ne demòra un castèth d'aqueth nom.
Comunas deGirondaen Gasconha lingüistica (comunas actualas, comunas que contenen comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
