Las fòrmas ancianas son Blandi Mons, en latin, au sègle X, Blandimonte (Forti Arsins abbas de ~), en latin, en 980, Blasi Mons, Blavii Mons, Blavimons, en latin, aus sègles XI-XIII, Blasii Mons, en latin, en 1311, Bladimont, au sègle XIV. Dauzat supausa que Blasimont ven d'un nom latin d'òme, Blandus, e de mons, « mont » [1]. Bénédicte Boyrie-Fénié, a la siguda de Negre, aima mèi, pr'amor de las latinizacions medievalas, lo nom latin d'òme Blandinus, totjorn emb mont. Lo nom passèt de *Blandinmont(e) a *Bladi(n)mont(e) per dissimilacion de nasalas e de *Bladimont a *Blasimont per l'intermediari d'una fricatizacion de -d- intervocalic (*Bladimont- > *Blaðimont- > Blasimont. B. Boyrie-Fénié pensa que las fòrmas Blavii Mons e Blavimons, que venen deu Cartulari de La Seuva son de las cacografias [2], mes cèrcavan puslèu a suggerir una realitat fonetica, benlèu [ð], que ni d, ni z, podèvan pas representar. La prononciacion es [blaziˈmũ][3]
Istòria
Abans 1800, Blasimont annexèt las ancianas comunas de Cazevert (nom francés), Piis (nom francés, probablament Pins) e La Veyrie (nom francés) [4]
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Sauvatèrra de Guiana; es adara deu canton de Le Réolais et Les Bastides (en francés), donc deu Reulés e de las Bastidas.
Comunas deGirondaen Gasconha lingüistica (comunas actualas, comunas que contenen comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
