Las fòrmas ancianas son : Sanctus Christophorus aus sègles XI a XIII, Sanctus Christoforus en 1307-1317, Sanctus-Christophorus en 1361 [1]. Sent Cartòfle (enquèsta JPS 1986) representa lo grèc Christóphoros, « portaire dau Crist », martir dau sègle III [2]. Lo nom es un proparoxitòn, que ven [que pòt venir] Christofle dens la lenga populara, après sincòpa de la vocala pòst-tonica [1].
La fòrma Christofle, normala en francés (Christofe es una faussa regularizacion), es pas la pus espanduda en occitan. L'etime mena tanben a Cristòl pui a Cristòu e Cristau (Gasconha interiora) o Cristòle (lo gascon accèpta pas -l finala), emb la vocala de sosten barrada en -i près de Bordèu e en Medòc. Mes ací avèm una clara alteracion de Cristòfle per avançament de r (fenomèn pas briga gascon !) : Cristòfle > Crestòfle > Querstòfle > Quer(s)tòfle > Cartòfle.
Comunas deGirondaen Gasconha lingüistica (comunas actualas, comunas que contenen comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
