Sent Pèir de Castèths (en francés: Saint-Pey-de-Castets) es una comuna occitana deu Vasadés istoric, en Guiana, lingüisticament gascona, administrada per lo departament de Gironda e la region de Novèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.
Geografia
Perimètre del territòri
Toponimia
Las fòrmas ancianas son Castel, Castet, aus sègles XI a XIII, en occitan, Castello, aus sègles XI a XIII, en latin, parrochia Sancti Petri, en 1274.
Sent Pèir es la fòrma gascona [e tanben agenesa e lemosina] deu nom de l'apòstol Petrus, Petros en grèc, traduccion de son nom ebrèu. La fòrma plurala deu nom deu castèth, citat dens lo Cartulari de l'abadia de La Seuva Majora, dont dependé Sent Pèir, es refusada per Bénédicte-Boyrie-Fénié, justament perqué n'i avé qu'un [1],[2]. Mes en Gironda los noms de vilatges qu'an una -s- non etimologica son nombrós; corresponden a un collectiu : Castèth (lo vilatge) ---> *los castèths (los abitants de Castèth) ---> Castèths (lo vilatge, per confusion emb lo nom deus abitants).
Istòria
Administracion
Lista deus cònsols successius
Periòde
|
Identitat
|
Etiqueta
|
Qualitat
|
març 2008
|
(2026)
|
Liliane Poivert
|
UMP, LR
|
conselhèira departamentala (2015 -->)
|
març 2001
|
2008
|
Michel Bordier
|
PS
|
|
|
2001
|
|
|
|
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
|
- Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Pujòus; es adara deu canton deus Tuquets de Dordonha.
Demografia
- de 1866 a 1872, Sent Pèir passèt de 835 a 144 abitants, deu temps que Senta Florença passèt de 150 a 516 abitants
- En 2019 la populacion èra de 609 abitants e la densitat èra de 55,01 ab/km².
Luecs e monuments
- Glèisa Sent Pèir, d'origina romanica (sègle XI), que fut en partida rebastida a l'epòca gotica e adobada cap a la fin deu sègle XV ou au començament deu sègle XVI. La tor que lòtja las clòchas a l'aparéncia d'un clochèir-mur. La glèisa puèi los vestigis d'un ancian priorat son classats monument istoric [3].
Personalitats ligadas emb la comuna
Veire tanben
Ligams extèrnes
Nòtas
- ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 622
- ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Gironde, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2008, p. 322
- ↑ http://www.culture.gouv.fr/public/mistral/merimee_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=REF&VALUE_1=PA33000022