La Cronica de Vasats que mentau per l'an 1111, « parrochiæ Aquælatæ vulgo de Goelade »[2]. Bénédicte Boyrie-Fénié que horneish mèi d'atestacions : Goalade (Bertrandus de ~), en occitan peu nom, en 1110 (Cronica de Vasadés), Gaulade (inter terram hospitalis de ~), en 1273, Galada (par. de Sancto Severino de ~), en occitan peu nom, en 1274, Aqualatu (Capellanus de ~), en latin, shens data. La prononciacion qu'es [gwa'laðə]. Lo nom ven pas deu latin vadum qui dona gua en gascon, mès deu latin aqua lata : aiga lada, dens lo sens d'arriu larg. Aqua, en latin, que dona aiga en gascon (sovent aigua en catalan), quan lo purmèir a- pòrta l'accent, mès quan lo mot es seguit d'un adjectiu, com dens aqualata, l'accent se desplaça sus l'avant-darrèra sillaba e i a pas de diftongason en ai-. Aqualata que dona *Agualada, pui a- iniciau qu'es con-honut a epòca anciana dab la preposicion e lo nom que ven Gualada[3]
Que seré devut a las aigas deu Siron qui aiguejavan las baishas de la comuna[4].
Lo nom, hargat suu latin aqua e non pas suu gascon aiga, muisha ua formacion hòrt anciana (tanbenh com l'arriu 'Guanèira', atestat aqua nigra au sègle XIIIau)[5].
Istòria
Dinc au primtemps de 2015, la comuna qu'èra deu canton de Capsiuts.
Comunas deGirondaen Gasconha lingüistica (comunas actualas, comunas que contenen comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
