Las fòrmas ancianas son Tragonianum, latinizacion daus sègles XI a XIII, parrochia de Targon, avant 1155, a cappella de Targon, arch. Benaugensis, en 1326, cappella de Targon, en 1342. La prononciacion es [tar'guŋ] [2]. Lo nom de Targon vendré d'un nom gallés d'òme *Targus, inatestat, damb lo sufixe -onem[3]. Aquera proposicion de Dauzat e Rostaing es tanben la de Jacques Astor, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié. Ernèst Negre, citat tanben per Bénédicte Boyrie-Fénié, aima mèi lo mot occitan targa, « grand bloquèir long », motivat per la posicion de Targon sus una tuca arredondida. Bénédicte Boyrie-Fénié, pr'amor de las incertituds sus l'existéncia de *Targus, pensa tanben au nomen Tarconius, qu'explicaré, damb una metatèsi, la latinizacion Tragonianum. L'origina de Targon es antica, quala que siga l'origina dau nom [2]. Xavier Delamarre utiliza lo nom gallés *Targos (*Targus dins sa fòrma latinizada) mès sense l'aplicar a Targon[4].
Istòria
Entre 1790 e 1794, Toutigeac (Totijac en occitan ?) estut annexat a Targon; avant 1806, Montarouch (Montarrog en occitan ?) estut tanben annexat a Targon (mès tanlèu 1793, devèva estar recensat damb Targon) [5].
Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra dau canton de Targon (caplòc); es adara dau canton de l'Entre-deux-Mers (en francés), donc de l'Entre Duas Mars.
Comunas deGirondaen Gasconha lingüistica (comunas actualas, comunas que contenen comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
