Segon l'enquèsta de Tortolon e Bringuièr (1873-1875), Vilagoja èra una comuna gascona; lo parlar deu Fronçadés orientau es de tipe libornés. Deus parlars pus occidentaus, coma lo de Vairac, se diferenciava per la tendéncia progressiva a la prononciacion de j : lo jourt e pas l'iourt o lo iourt (lo jorn), mes Vilagoja es prononciat Bilegou-ie, emb la finala atòna fòrtament articulada; per la conservacion de u : dou hut e pas dou heut (deu huc); de contraccions coma saous dit e pas sus leus dit (sus + los + dits); la conservacion de la nasala dens la tresena persona deu plurau ; bÉnon o bÉnoun e pas bÉnou (venon, venen), l'abséncia de h : fille e pas hille (filha, hilha), fut e pas hut o heut (huc = huec, fòc), fasi (1èira persona de l'imperfèit, e pas deu preterit, de far) ; per l'usatge deu diftongue óou : deu se ditz dóou e pas dou [du]; ièi, sovent, per aièr, geir[4] (las grafias de l'autor son utilisadas).
Toponimia
Las fòrmas ancianas son : Villa Gosia au sègle XIII, cap. de Villagosia en 1342, apud Villamgosiam en 1361, Villagosia en 1361 [1].
Segon Dauzat e Rostaing, Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, e B. Boyrie-Fénié era-medissa, lo nom es format de villa, « proprietat rurala » d'aquí au sègle IX, puèi « vilatge » (e adara « vila ») e gótica (proparoxitòn), puèi, coma pertica > pèrja, (villa) goja[1].
Comunas deGirondaen Gasconha lingüistica (comunas actualas, comunas que contenen comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
