Las formas ancianas son Quinciacum, Quinsacum, en latin, aus sègles XI-XIII, Qinzac, aus sègles XI-XIII, Kynzac, en 1242-1255, Amaneus de Kinsac, en 1255, in parrochiis de Quinsac, en 1273, Sancti Petri de Quinssac in Baresio, de Kynsak, en 1285, Quinsac, en 1299, Petrus de Kynsak, en 1305, Sanctus Caprarius, en latin, en 1307-1317, Quinsaco superiori, en latin, en 1326, a cappellano Sancti-Petri-de-Quinsaco, en latin, en 1332, Quinsac-Superior, en 1361 [2]. Segon Dauzat e Rostaing, Quinçac ven d'un nom latin d'òme Quintius damb lo sufixe -acum[3], latinizacion dau sufixe gallés -ācon. Quinçac èra donc probablament una anciana granda propietat antica qu'avèva per mèste Quintius. Lo cognomen Quintius, de quintus, avèva lo sens de "cinquau" per òrdre de neishença dens la familha. Bénédicte Boyrie-Fénié, coma Ernèst Negre, avèva causit Quinctius, e dona la preferéncia a aqueth nom, sense refusar Quintius[2].
Istòria
Quinçac estut caplòc de canton entre 1793 e 1801 [4].
Comunas deGirondaen Gasconha lingüistica (comunas actualas, comunas que contenen comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
