Las fòrmas ancianas son Verego, au sègle IV (devath resèrva d'identificacion), parochia de Bauregio, en latin, en 1168, parrochia de Baurech, en 1273, parrochia de Baurigh, en 1273, par. de Bauregio, en latin, en 1276, par. de Bauregh, par. de Baurigh, en 1276, decima de Bauregio, en latin, en 1276, parochia de Bauregium, en latin, en 1315, de Bauregio in Benaugiis, en latin, en 1339, Baurech, sus la mapa de Cassini, au sègle XVIII [3]. Camille Jullian identifica la villa de Verego a Baureg, mès pr'amor de l'abséncia de traças arqueologicas e de las dificultats foneticas, i a pas de certitud. Verego ven benlèu dau celtic « e preceltic » *vera, nom d'aiga (per Delamarre, vera es celtic [4]) damb un sufixe escur (Dauzat). Per Bénédicte Boyrie-Fénié, Baureg representa benlèu baure, « hangós », damb lo sufixe -éticum; *baureticu(m) > *bauretge, latinizat en Bauregio, çò que la situacion en riba de Garòna pòt justificar [5],[3], mes avèm Baurech/ Baureg e pas Bauretge.
Constatem que damb tant de fòrmas en -g-, sense parlar de son etimologia, B. Boyrie-Fénié arriba a grafiar Baurech lo nom dau vilatge, coma escriu Puch d'Agenés a la plaça de Pug d'Agenés. Baureg es la grafia occitana normativa.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas deGirondaen Gasconha lingüistica (comunas actualas, comunas que contenen comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
