La politika sistemo estas federacia kaj organizita kiel parlamenta demokratio: laŭ artikolo 20 de la konstitucio Germanio komprenas sin kiel demokrata kaj sociala federacia ŝtato kaj kiel jura ŝtato. Ĝi konsistas el 16 parte suverenaj landoj.
Germanio havas pli ol 80 milionojn da loĝantoj kaj post Rusio estas la due plej popolriĉa ŝtato de Eŭropo. La Federacia Respubliko Germanio apartenas al la Eŭropa Unio kaj estas interalie membro de la Unuiĝintaj Nacioj, Nato kaj la G8-ŝtatoj.
Geografio
Germanio situas en Mezeŭropo, inter 47°16'15" kaj 55°05'33" laŭ norda latitudo kaj inter 5°52'01" kaj 15°02'37" laŭ orienta longitudo. Germanio norde limas al Danio (sur longeco de 67 km), nordoriente al Pollando (442 km), oriente al Ĉeĥio (811 km), sudoriente al Aŭstrio (815 km, sen la limo tra la Bodenlago), sude al Svislando (316 km, inkluzive la limon de la eksklavoBüsingen, sed sen la limo tra la Bodenlago), sudokcidente al Francio (448 km), okcidente al Luksemburgo (135 km) kaj Belgio (156 km) kaj nordokcidente al Nederlando (567 km). La tuta longeco de la limo estas 3 757 km. La nordokcidentaj marbordoj de Norda Maro kaj Balta Maro formas naturan limon. En la sudo, Germanio havas porcion da Alpoj (vd. Montaroj kaj mallevaĵoj).
La Nordgermana Ebenaĵo aŭ Nordaj Malaltaj Teroj (germane Norddeutsches Tiefland) estas unu el la ĉefaj geografiaj regionoj de Germanio. Ĝi estas la germana parto de la Nordeŭropa Ebenaĵo. La regiono limas kun la marbordoj de la Norda Maro kaj de la Balta Maro norde, kun la Germanaj Centraj Altaj Teroj (die Mittelgebirge) sude, kun Nederlando okcidente kaj kun Pollando oriente.
Norda Germanio (germane Norddeutschland) estas lingva, geografia, soci-kultura kaj historia areo ene de la Federacia Respubliko Germanio kiu inkludas la regionojn norde de la Uerdinger-linio. Suda Germanio (germane Süddeutschland) estas la nomo por la sudaj partoj de la Federacia Respubliko Germanio, kutime konsiderata la federaciaj ŝtatoj Bavario kaj Baden-Virtembergo same kiel la plej suda parto de Hesio.
La plej grava rivero de Germanio estas la Rejno, venanta el Svislando, limanta al Francio, transiranta okcidentan Germanion (interalie Rejnlandon) kaj forlasante al Nederlando. Ĝin alfluas interalie la riveroj Neckar, Majno, Mozelo, Ahr, Sieg kaj Ruhr.
Venanta el Ĉeĥio, la Elbo trafluas mezan kaj poste nordan Germanion kaj plilarĝiĝanta post Hamburgo, ĝi fluas en la Nordan Maron. Same la nordan maron celas la riveroj Emso kaj Weser. La Odro ekde la Dua Mondmilito estas limrivero al Pollando.
Mezurita laŭ la marborda linio, Germanio havas rimarkindan kvanton da insuloj. En la Norda Maro la insuloj plej ofte estas en arkipelagoj, kiuj antaŭsituas la firmteron kaj kiuj reprezentas reziduan firmteron separitan de marbordo per landmalaltiĝo kaj sekvanta superakvigado. Tiuj estas subdividitaj en nordfrisajn kaj orientfrisajn insulojn, kiuj estas konsisteroj de la germana Vadmaro. La nord-frisaj insuloj apartenas al Ŝlesvigo-Holstinio kaj konsistas el la pli grandaj insuloj Sylt, Föhr, Amrum, Pellworm kaj Nordstrand kaj la konsiderinde pli malgrandaj haligoj (insuletoj). La orientfrisaj insuloj, kiuj apartenas al Malsupra Saksio, estas tre similaj laŭ grandeco kaj konstruo. La plej granda el tiuj insuloj estas Borkum. Speciala kazo estas la tre malproksime situanta insulo Helgoland, la sola germana insulo en libera maro.
La insuloj situantaj en la Balta maro tendence estas pli grandaj kaj pli reliefiĝaj. La plej granda el tiuj kaj samtempe la plej granda insulo de la tuta lando estas Rügen. Dua laŭ grandeco estas Usedom, kies orienta anguleto jam apartenas al Pollando.
Montaroj kaj mallevaĵoj
La Tirpintmasivo de la okcidenta flanko.
La plej bone konata, parte germana montaro estas la Alpoj, situanta en la sudo de Germanio kaj estanta la sola altmontaro en la tuta nacio. Tie situas la plej alta monto nomata Zugspitze (2.962 m, elparolata kiel Cúgŝpice). De la sudo ĝis la nordo la mezaltaj montaroj tendence plialtiĝas kaj vastiĝas. Tiel, la federacia subŝtato, en kiu la alpoj komenciĝas, nome al Bavario, dividiĝas en la tiel-nomata Supra Bavario, kiu jam enkondukas la alpojn per pli alta grundo, kaj la Malsupra Bavario, kiu estas altece malpli alta ol la Supra parto de la subŝtato.
Alia konata montaro estas la Harco-montaro situante meze de Germanio kiel plej norda montaro de la lando. Ĝi situas en la subŝtatoj Malsupra Saksio, Saksio-Anhalto kaj Turingio. En la harca montaro ankaŭ situas la konata esperanto-urbo Herzberg am Harz. La pejzaĝa regiono Rhön estas mezalta montaro en la centro de Germanio. La teritorio etendiĝas tra partoj de tri federaciaj landoj – nome la oriento de Hesio, la nordo de Bavario kaj la sudokcidento de Turingio. La plej alta punkto estas la monto Wasserkuppe, 950 metrojn super la marnivelo, kies pinto apartenas al la komunumo Gersfeld en Hesio.
La etnogenezo, la estiĝo de la germana popolo, estis longdaŭra procezo. Post la disigo de latinidalingva okcidento kaj ĝermanlingva oriento, la orientfranka regno fariĝis la lulilo de posta Germanio.
Je la fino de la mezepoko, ĉirkaŭ 1500 p.K., la tiel nomata Sankta Romia Imperio de Germana Nacieco, la tiutempe unuiĝinta Unua Germana Regno kaj la posta orientfranka regno, konsistis el centoj da pli malgrandaj ŝtatoj. Sed ĝi estis nur loza lando, ĉar la princoj kaj reĝoj de la subŝtatoj ankoraŭ havis multe da politika potenco.
La Ostsiedlung (laŭvorte orienta setlado), nome Germana orienta etendo, estis la mezepoka orientena migrado kaj setlado de German-parolantoj el la Sankta Romia Imperio, speciale el ties sudaj kaj orientaj partoj, al malpli loĝataj regionoj de orienta Centra Eŭropo kaj okcidenta Orienta Eŭropo. La koncerna areo proksimume etendis el Slovenio en la sudo al Estonio en la nordo, kaj etendis en Transilvanion sudoriente. Parte, Ostsiedlung sekvis la teritorian etendon de la Imperio kaj de la Teŭtona Ordeno.
La Germana Renesanco, parto de la Norda Renesanco, estis kultura kaj arta movado kiu etendis inter germanaj pensuloj en la 15a kaj 16a jarcentoj, kiu originiĝis en la Itala Renesanco. Multaj areoj de artoj kaj sciencoj estis influitaj, ĉefe pro la etendo de la Renesanca humanismo al variaj germanaj ŝtatoj kaj princlandoj. Estis multaj avancoj faritaj ĉe la disvolvigo de novaj teknikoj en la kampoj de arkitekturo, artoj kaj sciencoj. Germanio produktis du antaŭenigojn kiuj hegemonios en la 16a jarcento tra tuta Eŭropo: presarto kaj Protestanta Reformacio.
Kiam eksplodis la Tridekjara Milito de 1618 ĝis 1648, la Imperio estis malplifortigita, ĉar en ĝiaj limoj estiĝis religiaj malsamoj inter la katolika kaj la protestantisma eklezio.
Fine de la 18-a jarcento, okazis unu el la plej gravaj okazaĵoj de la eŭropa historio: Per la franca revolucio de 1789 komencis la nova Epoko de la Respubliko kaj la franca absolutismo estis detruita. Sed jam post iom da tempo akiris Napoleono Bonaparte, la revolucia estro, la ŝtatan potencon kaj nomis sin mem Imperiestro de la francoj. Tio ankaŭ influis la germanan politikon, ĉar Napoleono volis pligrandigi la teritorion de Francio.
1814 ĝis 1871
Post dudek jaroj da sangoplena batalado, la Napoleonaj militoj, dum kiuj Napoleono provis aneksi aliajn landojn, finiĝis kaj la militintaj kontraŭuloj de Francio (tiuj estis Britio, Aŭstrio, Rusio, Prusio kaj la aliaj germanaj ŝtatoj) faris konferencon en Vieno (nomita Viena Kongreso de 1814), en kiu estis decidiĝonta la futuro kaj la nova strukturigo de la eŭropa kontinento. Eksaj ŝtatoj estis nun kunigitaj en pli grandaj, ekzemple en Bavario. Tiel la germana teritoria formad-proceso progresis. Sed la Viena Kongreso ankaŭ havis aliajn rezultojn por Germanio: La Germana Federacio estis fondita, loza ŝtata alianco, kiu iomete rememorigas pri la eksa Sankta Romia Imperio, kiu estis disbatita per Napoleono en la jaro 1804. En tiu federacio lokiĝis ankaŭ la grandpotencoj Prusio kaj Aŭstrio, kiuj jam delonge konkuradis.
La ideoj, kiuj estis vekitaj en la Franca Revolucio pluvivis, kvankam la princoj kaj reĝoj de la militvenkintaj landoj refirmigis la monarĥiojn en la tiel nomata Bidermajra epoko. Sed tiam la monarĥioj estis konfrontitaj kun demokratiistoj, kiam en la jaro 1848 en Francio denove eksplodis revolucio. La revolucio estis, same kiel en la jaro 1789, direktata kontraŭ la monarĥioj de Eŭropo. Ĝi ŝanĝis la situacion en multaj landoj, ekzemple en Francio ĝi restarigis respublikon, sed finfine la revolucio fiaskis, forigita de la trupoj de la monarkoj.
Dua Germana Imperio fondita en Versajlo, 1871. Bismarck staras centre en blanka uniformo.
Baldaŭ post la Revolucio de 1848, la plej grandaj potencoj ene de la Germana Federacio, Aŭstrio kaj Prusio, komencis kontraŭagi. La ministroprezidanto de la reĝlando Prusio, Otto von Bismarck, celis unuigi la germanajn ŝtatojn sub la prusa regado. Kiam Prusio aneksis la teritoriojn de Ŝlesvigo kaj Holstinio, kiuj estis regionoj en norda Germanio, Aŭstrio vidis danĝeron en la prusa potenco. En la jaro 1866 eksplodis milito inter la du grandpotencoj, kaj la Germana Federacio, fondita en la Viena Kongreso, disfalis. La sudgermanaj landoj aliĝis kun Aŭstrio kontraŭ Prusio, sed tamen ili ne povas venki super la tre progresema reĝlando.
Post la venko de Prusio en la Interfrata Milito (interfrata, ĉar Prusio kaj Aŭstrio estis ambaŭ delonge partoj de la Sankta Romia Imperio, do preskaŭ kiel fratoj), nova alianco estiĝis: la Nordgermana Federacio, kiu estis konfederacio inter ĉiuj aliancanaj ŝtatoj de la Prusa Reĝlando en la Interfrata Milito.
Plua milito kontraŭ Francio, kiu vidis la rapidan kreskon de la prusa potenco timante tro fortan najbaron, instigis la sudajn germanajn ŝtatojn aliĝi al la Nordgermana Federacio. Post venko super la Franca Imperio en 1871, Prusio estis venkanta mondpotenco, kaj nun ĝi povis esperi, havi sufiĉe da influo al la aliaj germanaj ŝtatoj. Por finigi la Germanan Unuigon, Bismarck sendis leteron al la bavaria regno, kiu jam havis grandan influon al la sudgermanaj landoj kaj persvadis lin fari alvokon al ĉiuj reĝoj de tiuj regnoj, proponi al la prusa reĝo titolon de Germana Imperiestro. Akceptinte tion, la prusa reĝo Vilhelmo la 1-a iĝis Unua Imperiestro de la Dua Germana Imperiestra Regno - nun estante ne interŝtata alianco, sed tute firma imperia ŝtato.
Kun ĉirkaŭ du trionoj de ĝia teritorio kaj loĝantaro, Prusio estis la dominanta parto de la nova Germana Imperio; la reĝo de Prusio ankaŭ agis kiel Germana Imperiestro, kaj Berlino iĝis ĝia ĉefurbo. La politiko de Bismarcko celis formi aliancojn kun aliaj eŭropaj potencoj, izoli Francion kaj eviti militon.
Sed kiam Vilhelmo la 2-a iĝis Imperiestro de la regno fine de la 19-a jarcento, Germanio serĉis mondvastan agnoskon per kolonioj, ekzemple en Germana Orient-Afriko, Germana Sudokcidenta Afriko, Togolando, kaj Kameruno.[4]. La tempo sekva estis akompanata de granda industriigo en Germanio, precipe en la Ruhr-regiono. La plej multaj aliancoj, en kiuj Germanio estis iĝinta parto, ne estis renovigataj, kaj novaj aliancoj eksklusivis la landon.[5]
La 28an de junio 1914, okazis la tiel nomata atenco de Sarajevo, la mortigo de arkiduko Franz Ferdinand kaj lia edzino. Tio estis la finfina instigo de la Unua Mondmilito. Germanio, kiel parto de la alianco de Centraj Potencoj, devis suferi malvenkon kontraŭ la entento (granda alianco, interalie kun Francio kaj Britio) en unu el la plej sangoplenaj konfliktoj de ĉiuj epokoj. Ĉirkaŭ du milionoj da germanaj soldatoj mortis en la Unua Mondmilito.[6] Kiam Usono eniris en la militon, ĝia prezidanto Woodrow Wilson postulis, ke Germanio demokratiiĝu antaŭ ol iuj traktatoj estis farotaj. Novembre 1918, Germana Revolucio eksplodis kaj devigis kaj Vilhelmon la 2-an kaj ĉiujn regantajn princojn eksiĝi. Armistico finigis la militon, la 11-an de novembro, kaj Germanio devis subskribi la traktaton de Versajlo junie 1919. En Germanio oni konsideris la traktaton kiel humiligan kontinuigon de la milito, kaj ĝi estas ofte citata kiel influo al la ascendo de naziismo.[7]
Dume, 1917, eksplodis Soveta Revolucio en Rusio, kaj la lando fariĝis komunisma reĝimo, laŭ la ideo de la germana filozofo Karl Marks: Sovetunio fondiĝis.
En Vajmaro, kultura urbo en Germanio, estis malfermita la Nacia Asembleo, kiu havis la taskon, doni al Germanio novan konstitucion post la malvenkita milito. Ĉar la Imperiestro jam estis eksiĝinta, la ŝtata formo iĝis demokratia, kaj pro tio la nova ŝtato nomiĝis Vajmara Respubliko. Sed rekte en ĝia komenco, la respubliko devis suferi krizajn jarojn, dum kiuj okazis mortigoj de politikistoj, protestoj kontraŭ la traktato de Versajlo, mona krizo kaj okupo de la Ruhr-regiono per francoj kaj belgoj. Krome la nova regno ne estis parto de la Ligo de Nacioj, mondvasta organizaĵo, kiu reprezentis la ŝtataron je tiu tempo kiel antaŭanton de Unuiĝintaj Nacioj. Tion ŝanĝis Gustav Stresemann, kiu iĝis Regna Kanceliero en la plej krizoplena jaro 1923, en kunlaboro kun la franca ĉefministro Aristide Briand, kaj por ebligi al Germanio la vojon al la ŝtataro, ili ambaŭ ricevis la nobel-premion pri paco.
Sed la germana dekstro konsideris la Versajlan Traktaton kiel nacian insulton, kaj kiam mortis Stresemann (kiel fondanto de paco inter Germanio kaj Francio) en 1929, la naziismo povis kreski kaj gajni anojn. En la jaro 1933 iĝis Adolf Hitler Regna Kanceliero, kiu estis ideologie tre dekstra politikisto, kiu devenis el Aŭstrio. Li estigis diktaturan Germanion. En tiu diktaturo li lasis persekuti naciajn minoritatojn kaj jam tri jarojn post lia kancelieriĝo, 1936, Germanio helpis al la faŝisma revolucio en Hispanio. Kaj tri jarojn post tio, 1939, germanaj soldatoj ekatakis Pollandon; la komenco de la Dua Mondmilito. Kiam ankaŭ Francio kaj la Sovetunio estis atakitaj de Germanio, kaj kiam Usono eniris en la militon, la milita fato sin turnis. La milito finiĝis en la jaro 1945, kiam Hitler sin mortigis kaj la armeo de Germanio kapitulacis.
Post la milito, en kiu la germanoj denove estis venkitaj, la nazioj estis starigitaj antaŭ la tribunalon de Nurenbergo, kie juĝistoj el la venkintaj ŝtatoj faris juĝojn super la ĉefkrimuloj de la milito. Oni vidis, ke la reĝimo de Hitler ne nur faris suferigan militon, sed ankaŭ estis opresinta ĉiujn, kiuj ne volis esti parto de tiu krimo. Ili praktikis genocidon per mortigi 6 milionojn da Judoj (vd. Holokaŭsto), kaj ili mortigis ĉiujn aliajn homojn, kiuj ne similis al la modelo, kiu estis - laŭ la personeca impreso de Hitler - «arja».
Dum la lastaj etapoj de la Dua Mondmilito kaj dum la post-milita periodo, Germanaj civitanoj kaj personoj de Germana praularo estis elpelitaj el variaj Orienteŭropaj landoj kaj senditaj al la restanta teritorio de Germanio kaj Aŭstrio. Post 1950, kelkaj el ili elmigris al Usono, Aŭstralio, kaj al aliaj landoj el tie post konstato de malfacila integriĝo al siaj novaj germanaj loĝlokoj. La koncernaj areoj estis ĉefa la iamaj orientaj teritorioj de Germanio, kiuj estis aneksitaj ĉefe de Pollando kaj de Sovetunio post la milito, same kiel la Germanoj kiuj estis loĝantaj trans la antaŭmilitaj limoj de Pollando, Ĉeĥoslovakio, Hungario, Rumanio, Jugoslavio, kaj la Baltaj ŝtatoj. La Naziojestis farintaj planojn — nur parte kompletigitaj antaŭ la malvenko de Nazioj — por forigi multajn Slavajn kaj Judajn popolojn el Orienta Eŭropo kaj setligi la areon el Germanoj.[8][9] La postmilita elpelo de Germanoj formis gravan parton de la geopolitika kaj etna rekunfigurado de Orienta Eŭropo en la konsekvencoj de la Dua Mondmilito, kiuj klopodis krei etne homogenajn landojn ene de redifinitaj landlimoj.[10] Inter 1944 kaj 1948 ĉirkaŭ 31 milionoj da personoj, kiel etnaj Germanoj ('Volksdeutsche') same kiel la Germanaj civitanoj ('Reichsdeutsche'), estis porĉiame aŭ provizore translokigitaj el Centra kaj Orienta Eŭropo.[11]
Iamaj orientaj teritorioj de Germanio
Iamaj orientaj teritorioj de Germanio perditaj profite al Pollando kaj Sovetunio dum la Unua kaj Dua Mondmilitoj aperas grize kaj nigre, respektive. Nuntempa Germanio estas markita ruĝe en tiu mapo.
1945: La Dua Mondmilito ege detruis multegajn urbojn en la tuta Eŭropo. La venkintoj konstatis, ke tiu milito estis eĉ pli vasta, pli detruiginta ol la Unua Mondmilito. Por tio, ke la mondpaco estu garantiota en la futuro kaj ke neniam denove ekestu militoj kiel tiaj, ili decidis je la fondiĝo de Unuiĝintaj Nacioj. Sed kvankam preskaŭ ĉiuj landoj de la mondo estis partoj de ĝi, la UN ne povis eviti la tiel nomatan Malvarman Militon: La malsimilecon kaj konkuradon inter la komunisma sistemo de la Sovetunio kaj de la kapitalisma sistemo de Usono. La komunismo en la Sovetunio ne estis tia, pri kia Karl Marks estis pensinta, sed ĝi havis reĝiman estraron.
Kiam Germanio estis dividita en kvar okupitajn zonojn, la franca, usona kaj brita zonoj unuiĝis, dum la sovetunia zono en la oriento restis sola. Sub la superforto de Usono, la okcidentaj nekomunismaj ŝtatoj fondis la tiel nomatan NATO-n, militan pakton, en la jaro 1949. Poste fondiĝis alia milita pakto, nome la Varsovia Kontrakto, kiel ekvivalenta komunisma interŝtata alianco, dominata de la Sovetunio. La limo de la nekomunismaj al la komunismaj ŝtatoj estis nomata Fera Kurteno. Kun la Plano Marshall, projekto por restarigi Eŭropon, lanĉita en 1947, Usono volis plibonigi siajn rilatojn al Germanio.
En la sovetunia parto de Germanio baldaŭ kreiĝis ŝtato nomita Germana Demokratia Respubliko (GDR), dum en la nekomunisma, de Usono dominita parto, kreiĝis ŝtato kun la nomo Federacia Respubliko Germanio (FRG), kiel la lando, kiu hodiaŭ estas nomata Germanio. La eksa ĉefurbo, Berlino, estis dividita kaj konsistis nun el okcidenta parto, kiu apartenis al la FRG, kaj el orienta parto, kiu estis parto de GDR. En la Germana Konstitucio (de la FRG) estas deklarita la reunuiĝo de Germanio en libera Eŭropo kiel ŝtata celo.[13]
Aŭguste de 1961 estis kreita la Berlina Muro, kiel forigo de la Fera Kurteno kaj kiel signo de la divido de Germanio. La kialo por tio estis tumultoj en la GDR en 1953 kaj daŭraj fuĝoj el la GDR.
La Ostpolitik estis politiko gvidita de okcidentgermana kanceliero Willy Brandt, kiu celis kompromiti rilatojn inter Okcidenta Germanio kaj la komunistaj blokaj landoj uzante la sloganon "Ŝanĝo per proksimiĝo".
Per la Glasnost- kaj Perestrojko-politiko de Miĥail Gorbaĉov, kiu plibonigis la rilatojn inter la Sovetunio kaj la NATO-ŝtatoj kaj precipe ŝanĝis aferojn koncerne la enlandan politikon, kaj per la konsentema politiko en la ambaŭ germanaj ŝtatoj kaj en Usono, la limo transpasebliĝis. Sed la instigon donis la popoloj mem, kiuj trapasis amase la limojn inter la komunismaj kaj nekomunismaj landoj en la jaro 1989. Finfine, la 3-an de oktobro 1990, okazis ŝtata akto en Berlino por la reunuiĝo de la du Germanioj al la unuiĝanta Federacia Respubliko Germanio.
Ekde la reunuiĝo
Post kiam la tiel-nomata demando pri unueca germana ŝtato estis solvata, la politikistoj faris kelkajn decidojn por pliunuigi ambaŭ germanajn partojn. Oni decidis, ke la riĉaj federaciaj landoj pagu monon al la plimalriĉaj, inter kiuj estis precipe la orientgermanaj federaciaj landoj, al kiuj mankis ekonomia forteco, post kiam la socialisma ekonomio ne estis bone funkcianta dum ĉirkaŭ 40 jaroj. Krome, la ĉefurbo de la Federacia Respubliko moviĝis de Bonn al Berlino en la jaro 1999.
Paradokse, en la subŝtatoj, kiuj antaŭe estis partoj de la Germana Demokratia Respubliko kaj do estis socialismaj, la partio NPD ekis havi grandan influon al la popolo. Alie ol en la okcidenta landoparto, tiu ekstreme dekstra partio gajnis seĝojn en du orientaj federaciaj landoj, nome al Meklenburgo-Antaŭpomerio kaj Saksio.
La Federacia Respubliko estas federacia ŝtato laŭ popola suvereno. Centra organo estas la unuĉambra parlamento (germane Bundestag), elektita laŭ personigita proporcia baloto de la germanoj. La parlamento elektas interalie la ĉefministron (Kanceliero) kaj la superajn juĝistojn; la ĉefa laboro estas decidi pri la federaciaj leĝoj (kaj la ŝtata budĝeto). Oficperiodo estas kvar jaroj.
Krom la parlamento ekzistas la Federacia Konsilio (germane Bundesrat), kiu estas propra organo (ne konsiderata kiel parto nek ĉambro de la parlamento) kaj daŭrigas la federaciisman tradicion de la malnova Reichstag antaŭ 1806. La Federacia Konsilio konsistas el reprezentantoj de la regionaj subŝtatoj kaj kundecidas pri la federaciaj leĝoj (se ili tuŝas la interesojn de la regionaj subŝtatoj).
Kiel dirite, la parlamento elektas nur la Federacian Kancelieron (germane Bundeskanzler) laŭ propono de la Federacia Prezidanto. La Kanceliero mem proponas al la Federacia Prezidanto la ministrojn. Estas iom specialaj la reguloj rilate al elekto kaj malelekto de Kanceliero; plej gravas, ke la parlamento povas forelekti ĉefministron nur se ĝi samtempe elektas novan. Tiu procedo nomiĝas konstruamocio de demisio (germane Konstruktives Misstrauensvotum).
La plej alta reprezentanto estas la Federacia Prezidanto, elektita de speciala organo nomata Federacia Kunveno. Tiu organo kunvenas nur por elekti Federacian Prezidanton, kutime ĉiun kvinan jaron. Ĝi konsistas el ĉiuj anoj de la (federacia) parlamento kaj same granda nombro de homoj elektitaj de la parlamentoj de la regionaj ŝtatoj. Kvankam la Federacia Prezidanto havas ĉefe nur reprezentajn taskojn, restas certaj kompetentecoj specialaj por krizaj kazoj. Ekzemple, la prezidanto rajtas dissolvi la parlamenton.
La Federacia Kabineto aŭ la Federacia Registaro (germaneBundeskabinett aŭ Bundesregierung, mallongigita: BReg, plennomo: Die Bundesregierung der Bundesrepublik Deutschland, kio signifas la Federacia Registaro de la Federacia Respubliko de Germanio) estas la plenuma povo de Germanio. La kabineto konsistas el la kanceliero (ĉefministro) kaj diversaj ministroj. Kabinetaj proceduroj estas bazitaj sur Artikoloj 62 ĝis 69 de la Germana konstitucio.
Kutime Germanio estas regata de koalicio el du partioj, unu granda, unu malgranda. Tiuj du partioj havas la (absolutan) plimulton en la parlamento kaj komune formas la registaron. La du grandaj partioj estas la Kristandemokrata Unio (CDU) (en Bavario: Kristansociala Unio) kaj la Socialdemokrata Partio (SPD). Krom tiuj en la nuna parlamento (elektita lastfoje en 2013) sidas la frakcioj de la verduloj (Alianco '90/La Verduloj) kaj de la Maldekstra Partio, kiu antaŭe nomiĝis PDS (Partio por Demokratia Socialismo). La libera partio (FDP), kiu ĉiam apartenis al la parlamento ekde la kreiĝo de la respubliko, ne plu apartenas al ĝi ekde la federacia elekto de 2013.
La Registaro de Germanio disponas je sia servo de la agado de Gazetara kaj informa centro kiu kolektas ĉiujn informojn de la unuopaj ŝtataj ministerioj kaj de la oficejo de la federacia kanceliero de Germanio, kiun ĝi peras al novaĵagentejoj, amaskomunikiloj, unuopaj ĵurnalistoj kaj al la ĝenerala publiko.
La regionaj ŝtatoj estas nomataj en Germanio federaciaj landoj (Land aŭ Bundesland, pl. Länder). Ili estas ŝtatecaj politikaj unuoj. Ekde 1990 estas 16 landoj:
Ano de federacia lando estas ĉiu loĝanto kiu havas tie sian oficialan loĝejon minimume ekde tri monatoj. La limoj de regiona ŝtato estas ŝanĝeblaj nur per plebiscito de la koncernaj loĝantoj.
Inter la Federacio kaj regionaj ŝtatoj ekzistas divido de la taskoj. Ekzemple, nur la Federacio okupiĝas pri eksteraj rilatoj, defendo, valuto kaj mezuroj, kaj nur la regionaj ŝtatoj okupiĝas pri lernejoj. Multaj taskoj tamen estas komuna agadkampo de ambaŭ. La regionaj ŝtatoj estas reprezentataj en speciala germana organo, la Federacia Konsilio (Bundesrat), kiu havas certajn veto-rajtojn rilate al federaciaj leĝoj. Ĉar laŭ la germana konstitucio ĉiuj germanoj devas havi proksimume samajn vivkondiĉojn en la tuta lando, Germanio estas tre unuecisma federacia ŝtato (kompare ekzemple al Usono).
Germana regiona ŝtato havas propran ĉefministron, registaron kaj parlamenton, sed ankaŭ konstitucion, flagon kaj ofte ankaŭ himnon.
Jam komence de la 20-a centojaro, Germanio estis “tro malgranda por regi super aliaj, sed tro granda por la balanco de potencoj en Eŭropo”[14]. Ke Germanio estas “tro granda por Eŭropo, sed tro malgranda por la mondo”[15][16], estas fakto ankaŭ koncerne la hodiaŭan Germanion, kiu ŝajnas havi precipan rolon en la Eŭropa politiko. Tion kaŭzis la financa dominanteco de Germanio, pro kiu Angela Merkel, kiu estas kanceliero dum la Eŭropa ŝuldokrizo, gajnis da politika potenco ankaŭ en la aliaj landoj de EU. En Grekio, kie la krizo plej fortas, koleriĝintaj demonstraciantoj nomis la germanan ŝtaton “kvara regno”, aludante al la “tria regno”, kiu estas sinonimo de Nazia Germanio.
Ekde la eniĝo de okcidenta Germanio en la NATO, la federacia respubliko apartenas al alianca sistemo de Usono, kiu estas ties plej grava partnero sur la internacia scenejo. Krome, la germana nacio provas ĉiam teni bonajn rilatojn al Israelo, al kiu ĝi ŝuldas multon pro la nazia diktatoreco.
La ekonomio de Germanio estas la unua plej granda en Eŭropo kaj la kvara plej granda en la mondo laŭ malneta enlanda produkto, aktuale en 2017. Germana MEP estis 3,69 duilionojUSD tiun jaron. MEP pokape, ekskludante aĉetpovo-parecon (PPP), estis proksimume 52,000 USD, kaj estis la 16-a plej alta en la mondo. En 2013 la malneta enlanda produkto estis laŭ aktualaj prezoj 3 636 miliardoj da usonaj dolaroj,[3] do mezume ĉirkaŭ 44 999 usonaj dolaroj por ĉiu loĝanto. Ĉefa faktoro de la bona industrio de Germanio estis dum multaj jarcentoj la grundaj karbo-provizoj en la Ruhr-Regiono.
La germana ekonomio estas eksportorientita. Aktuale en 2017, la volumo de eksportaĵoj de Germanio estas la tria plej alta en la mondo, post Ĉinio kaj Usono kaj je konsiderinda marĝeno de la kvara plej granda eksportisto, Japanio. Kaj eksportaĵoj konsistigis 47% de ĝia MEP tiujare, indico signife pli alta ol tiu de Ĉinio kaj Usono. Ĉi tio estas malgraŭ la relativa forto de la eŭro. Ĝiaj ĉefaj komercaj partneroj inkluzivas Francion, Usonon, Ĉinion, Brition, Italion kaj Nederlandon. La ĉefaj eksportindustrioj estas veturiloj, maŝinaro, elektronika ekipaĵo, kemiaĵoj kaj farmaciaĵoj.
Industrio konsistigis ĉirkaŭ 30% de MEP en 2017. Ĉi tiu indico estas relative alta por okcidentaj landoj, kvankam, kiel aliaj landoj, la parto de industria produktado malpliiĝas ekde la fino de la 20-a jarcento. La industria sektoro dependas de sperta personaro, reputacio kaj multjara tradicio. Signifa rolo en la industrio estas ludita fare de malgrandaj kaj mezgrandaj firmaoj, kelkaj el kiuj estis familioposedataj dum generacioj (ĉi tiuj entreprenoj estas neformale referitaj kiel Mittelstand).
Agrikulturo laborigas proksimume 1.4% de la laborantaro, rekte kontribuas proksimume 0.7% de la MEP (aktuale en 2017), kaj liveras grandan parton de la krudaĵoj por la nutraĵa industrio - laktejoj, vinfarejoj kaj bierfarejoj ekzemple. Relative granda parto de la agrikultura produkto venas de malgrandaj familiaj bienoj, kvankam la parto de kompanioj kiuj posedas gigantaj bienoj konstante pliiĝas. La lando estas benita kun fekunda kaj facile kultivebla tero kaj akvo, kaj proksimume duono de sia areo estas uzita por agrikulturo. Inter la gravaj kultivaĵoj estas cerealoj, sukerbetoj kaj terpomoj, same kiel brutaro, ĉefe porkoj kaj bovoj por viando kaj lakto.
Germanio havas ampleksan bonfartan sistemon, kiu provizas civitanojn per diversaj servoj. La socia bonfara sistemo en Germanio havas profundajn historiajn radikojn; Ĝi komenciĝis per la proksima rilato inter la individuo kaj socio kiu kreiĝis post la reformacio, tra la reviviĝo de la prusia reĝlando post la tridekjara milito, kaj poste je komenco de la industria revolucio. La antikva bonfara sistemo estas rigardata kiel pozitiva aspekto de germana socio, kaj multaj germanoj fieras pri ĝi. La sistemo disponigas universala sanzorgado (kvankam neregistara), senlaborsubtenojn, infansubvenciojn kaj aliajn sociajn bezonojn.
Temo, kiu kaŭzas maltrankvilon en Germanio, estas la alta nivelo de senlaboreco, kiu restas alta dum multaj jaroj (precipe en la orientaj landoj kaj ĉe junaj plenkreskuloj), kaj kaŭzas malpliiĝon de loka postulo, kiu malrapidigas la ekonomian kreskon. Tamen, la germana ekonomio devis sorbi la kostojn de la reunuiĝo, faktoro kiun iuj riproĉas por la malrapida kreskorapideco de Germanio kompare kun aliaj landoj en la Eŭropa Unio. Ĝis hodiaŭ, en la areoj kiuj apartenis al Orienta Germanio, ekzistas neniu taŭga ekonomia infrastrukturo por la establado de malgrandaj kaj mezgrandaj entreprenoj, kiuj estis la fundamento de la ekonomia sukceso de Okcidenta Germanio.
Germanio estas agnoskita por sia granda parto da fakaj malgrandaj kaj mezaj entreprenoj. Ĉirkaŭ 1 000 el tiuj entreprenoj estas, en la tutmonda merkato, estroj en sia fako[18]. Berlino evoluigis floran, kosmopolitan centron por ekfirmaoj kaj iĝis gvida loko por riskkapitalo-financita firmaoj en la Eŭropa Unio.[19].
Germaniaj atingoj en la sciencoj estis signifaj, kaj strebado al esploro kaj disvolvigo (angle research and development, mallongigo R&D) estas esenca parto de la ekonomio[20].
Pli detalaj informoj troveblas en artikolo germana lingvo.
La oficiala lingvo estas la germana. Krome ekzistas minoritataj lingvoj tradicie parolataj sur la germana teritorio, kiel la platgermana, dana, frisa kaj soraba; ĉi tiuj kvar lingvoj estas oficiale agnoskitaj minoritataj lingvoj. Krome ekzistas minoritataj lingvoj de enmigrintoj, kiuj tamen ne estas oficiale agnoskitaj: la turka, la rusa, la pola kaj aliaj.
Demografio
evoluo de la loĝantaro de Germanio de 1961 ĝis 2010
La germana lando estas ofte nomata Das Land der Dichter und Denker (la tero de poetoj kaj pensuloj).[25] La germana kulturo ekis multe antaŭ la apero de Germanio kiel naci-ŝtato kaj ĝi enhavis la tutan zonon de germana lingvo. Ekde ties radikoj, la kulturo, en Germanio formiĝis de la ĉefaj intelektaj kaj popularaj tendencoj en Eŭropo, kaj religiaj kaj nereligiaj. kiel rezulto, estas malfacile identigi difinitan tradicion kiel germana separante ĝin el la pli ampleksa kadro de la alta kulturo tuteŭropa.
Alia sekvo de tiuj cirkonstancoj estas la fakto ke kelkaj historiaj figuroj, kiaj Wolfgang Amadeus Mozart kaj Nikolao Koperniko, inter aliaj, kvankam ne estis ŝtatanoj de Germanio en la moderna senco, devas esti konsiderataj ene de la kunteksto de la kultura germana etoso por kompreni iliajn verkojn.
Gravaj institucioj de esplorado estas la Societo Max Planck, la Helmholtz-Gemeinschaft kaj la Societo Fraunhofer. Tiuj laboras ĉu sendepende aŭ konektataj ekstere al la universitata sistemo kontribuante konsiderinde al la scienca produktado. La prestiĝa premio Gottfried Wilhelm Leibniz estas atribuata ĉiujare al dek sciencistoj kaj akademianoj. Kun maksimuma kvanto de 2,5 milionoj de eŭroj, estas unu el la premioj de esplorado plej alte dotitaj en la mondo.[37]
Inter la germanaj kontribuoj en arkitekturo oni inkludas la stilojn kaj karolida kaj otona, kiuj estas gravaj pioniroj de la romaniko. La regiono poste konvertiĝis en la loko de gravaj verkoj en stiloj kiaj gotika, renesanca kaj baroko. Estas speciale grava en la unuaj modernaj movadoj, ĉefe tra la movado Bauhaus fondita de Walter Gropius. Ludwig Mies van der Rohe iĝis unu el la plej renomataj arkitektoj de la mondo en la dua duono de la 20a jarcento. La fasado el vitro en la nuboskrapuloj estis lia ideo.[38]
Kinarto
La germana kinarto estis ĉefe influa dum la jaroj de la Respubliko de Weimar, ekzemple pro la germanaj esprimistoj kiaj Robert Wiene(La kabineto de la Doktoro Caligari) kaj Friedrich Wilhelm Murnau. La naziisma epoko produktis gravajn verkojn kiaj la filmo Münchhausen (1943) aŭ la polemika laboro de la reĝisorino Leni Riefenstahl.
La Berlinale, okazinta jare ekde 1951, estas unu el la kinfestivaloj plej prestiĝaj. La ĉiujara ceremonio de la Eŭropa Filmpremio okazas ĉiun duan jaron en la urbo Berlino, kie troviĝas la Eŭropa Filmakademio. La studioj Babelsberg en Pocdamo estas la plej malnovaj grandskale en la mondo kaj konstituas internacian centron por la produktado de filmoj.
La germanakuirarto varias multe el regiono al alia de la teritorio kaj estas tre influita de la kultura kaj socia medioj, ekzemple, la regionoj de la sudo de Bavario kaj Ŝvabio kunhavas multe stilojn kaj tipajn pladojn kun la najbaroj kaj svisaj kaj aŭstriaj. En la okcidento la influoj el la franca kuirarto estas sufiĉe pli markitaj kaj montras reciprokajn influojn pri vinproduktado kun tiu lando, dum la regionoj de la oriento montras influojn el la landoj de Orienta Eŭropo kaj tiuj de la nordo kun la nederlanda kuirarto, ĉefe ĉe la marbordaj zonoj en kiuj troveblas abundo de pladoj el fiŝaĵo, kaj krome estas multaj elementoj komune kun la skandinavia kuirarto.
Estas multaj specoj de fromaĝoj. La nigra pano (Pumperniklo kaj aliaj) estas pli tipa proporcie ol ĉe aliaj najbaraj landoj. Por trinkaĵoj, krom la tipaj vinoj kaj bieroj, eble la nacia trinkaĵo (Biero en Germanio), en Germanio estas tre popularaj la brandoj produktitaj el fruktoj, kiaj kirsch. Multe trinkiĝas sukoj, kaj miksaĵoj el sukoj kaj minerala akvo nomataj ŝorlo. Tipaj regionaj pladoj estas flamkukoj, saŭrkraŭto, knedlikoj, mielkukoj inter aliaj.
Sporto
Signal Iduna Park estas la plej granda futbala stadiono en Germanio.
Germanio ankaŭ estas konata pro siaj aŭtosportoj, kie kompanioj kiel la BMW, Mercedes-Benz, Aud brilis. Inter sukcesaj germanaj vetkuro-ŝoforoj estas Michael Schumacher kaj Sebastian Vettel.
Germanio estas unu el la plej bonaj landoj en la Olimpiaj Ludoj. Germanio estas la tria en la listo de la plej nombraj olimpikaj medaloj en la historio (miksante okcidentajn kaj orientajn germanajn medalojn). La lando finis unuan rangon en la Vintra Olimpiko 2006, kaj dua en la Vintra Olimpiko 2010. Germanio ricevis kvinan rangon en la Someraj Olimpikoj 2008 kaj 2016.
Institucioj
"poŝta turo", la konzerna centralo de Deutsche Post AG en Bonno.
↑Lee, Stephen J.. (2003) Europe, 1890–1945. Routledge, p. 131. ISBN 9780415254557.
↑Hans-Walter Schmuhl. The Kaiser Wilhelm Institute for Anthropology, Human Heredity, and Eugenics, 1927–1945: crossing boundaries. Volume 259 of Boston studies in the philosophy of science. Coutts MyiLibrary. SpringerLink Humanities, Social Science & LawAuthor. Springer, 2008. (ISBN 1-4020-6599-X), 9781402065996, p. 348–349
↑Escepte pro malgranda areo oriente de, kaj ĉirkaŭ Hoyerswerda.
↑Stefan Brauburger kaj Georg Graffe: Die Wege der Deutschen (2010, filmo de ZDF) el: Die Deutschen, [1]Arkivigite je 2011-12-13 per la retarkivo Wayback Machine.
2009 novel by Paolo Bacigalupi This article's plot summary may be too long or excessively detailed. Please help improve it by removing unnecessary details and making it more concise. (November 2015) (Learn how and when to remove this template message) The Windup Girl Hardcover editionAuthorPaolo BacigalupiCover artistRaphael LacosteCountryUnited StatesLanguageEnglishGenreScience fiction, BiopunkPublisherNight Shade BooksPublication dateSeptember 1, 2009Media typePrint (Hardback &...
Questa voce o sezione sull'argomento teatro è priva o carente di note e riferimenti bibliografici puntuali. Sebbene vi siano una bibliografia e/o dei collegamenti esterni, manca la contestualizzazione delle fonti con note a piè di pagina o altri riferimenti precisi che indichino puntualmente la provenienza delle informazioni. Puoi migliorare questa voce citando le fonti più precisamente. Segui i suggerimenti del progetto di riferimento. Allegoria della tragedia, Gustav Klimt (1897) S...
Danish footballer (born 1983) Morten Nordstrand Nordstrand with F.C. Copenhagen in 2008Personal informationFull name Morten Nordstrand NielsenDate of birth (1983-06-08) 8 June 1983 (age 40)Place of birth Hundested, DenmarkHeight 1.77 m (5 ft 10 in)Position(s) StrikerTeam informationCurrent team FC Copenhagen (youth coach)Youth career Hundested IK Frederikshavn LyngbySenior career*Years Team Apps (Gls)2001–2006 Lyngby 93 (87)2006–2007 Nordsjælland 33 (18)2007–2012 F....
Запрос «Светодиодная линейка»[d] перенаправляется сюда. На эту тему нужно создать отдельную статью. Светодиодный принтер (англ. Light emitting diode printer, LED printer) — один из видов принтеров, являющий собой ветвь развития технологии лазерной печати. Как и лазерный, светодиодн...
العلاقات الكورية الجنوبية الناميبية كوريا الجنوبية ناميبيا كوريا الجنوبية ناميبيا تعديل مصدري - تعديل العلاقات الكورية الجنوبية الناميبية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين كوريا الجنوبية وناميبيا.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه ...
Submarine of the United States For other ships with the same name, see USS Flying Fish. History United States BuilderPortsmouth Naval Shipyard, Kittery, Maine[1] Laid down6 December 1940[1] Launched9 July 1941[1] Sponsored byMrs. Husband E. Kimmel Commissioned10 December 1941[1] Decommissioned28 May 1954[1] Stricken1 August 1958[1] Honors andawards 12 × battle stars FateSold for scrap, 1 May 1959[1] General characteristics Class and typ...
Sir E. Ray LankesterSir E. Ray Lankester in 1908Lahir(1847-05-15)15 Mei 1847LondonMeninggal13 Agustus 1929(1929-08-13) (umur 82)LondonKebangsaanBritaniaAlmamaterChrist Church, OxfordDikenal atasEvolusi, RasionalismePenghargaanKnight Bachelor (1906)Darwin-Wallace Medal (Silver, 1908)Copley Medal (1913)Linnean Medal (1920)Karier ilmiahBidangZoologiInstitusiUniversity College LondonUniversitas OxfordMuseum Britania (Sejarah Alam)TerinspirasiThomas Henry Huxley, August Weismann, Anton Dohrn...
Style of painting The Flames of the Eastern Battlefield (東戰場的烈焰), by Gao Jianfu, in the 1930s The Lingnan School (Chinese: 嶺南畫派) of painting, also called the Cantonese School, is a style of painting from the Guangdong or Lingnan region of China.[1] This school reflects a style of painting founded in the 19th century in Guangdong province by Two Gaos and one Chen - Gao Jianfu, Gao Qifeng and Chen Shuren, also known as The three greats of Lingnan (嶺南三傑).&...
LibreOffice Writer TipePengolah kata, aplikasi dan perangkat lunak bebas Versi pertamaSeptember 2010 (2010-09)Versi stabil 7.2.7 (12 Mei 2022) 7.3.5 (21 Juli 2022) GenreOffice SuitesLisensiGPLBagian dariLibreOffice Karakteristik teknisSistem operasiWindowsLinuxMac OS XUkurankurang-lebih 200 MBBahasa pemrogramanC++ dan Java Format kodeDaftarOpenDocument Text file format family dan Microsoft Word Binary File Format Format berkasDaftarOpenDocument Text file format family dan Microsoft Word ...
Language family Lule–VilelaGeographicdistributionnorthern ArgentinaLinguistic classificationOne of the world's primary language familiesSubdivisions Lule-Tonocote Vilela GlottologNone The two Lule–Vilela languages constitute a small, distantly related language family of northern Argentina. Kaufman found the relationship likely and with general agreement among the major classifiers of South American languages. Viegas Barros published additional evidence from 1996–2006. However, Zamponi (...
هذه المقالة تحتاج للمزيد من الوصلات للمقالات الأخرى للمساعدة في ترابط مقالات الموسوعة. فضلًا ساعد في تحسين هذه المقالة بإضافة وصلات إلى المقالات المتعلقة بها الموجودة في النص الحالي. (سبتمبر 2023) منتخب هونغ كونغ لسباعيات الرغبي بلد الرياضة هونغ كونغ الموقع الرسمي الموق...
Football clubBentley CollieryFull nameBentley Colliery Football ClubFounded1912 (reformed 1975)Dissolved1961 & 2016GroundMiners Welfare Ground2014–15Central Midlands League North Division, Withdrew Home colours Bentley Colliery F.C. was an English football club based in Bentley, Doncaster, South Yorkshire. Until December 2015 they played in the Central Midlands League North Division, at level 11 of the English football league system. History The club, which was first founded in 1912 in...
Overview of the legality and practice of prostitution in Germany A German prostitute's self-portrait in a brothel Engraving from the 15th century, Master of the Banderoles Prostitution in Germany is legal, as are other aspects of the sex industry, including brothels, advertisement, and job offers through HR companies. Full-service sex work is widespread and regulated by the German government, which levies taxes on it.[1] In 2016, the government adopted a new law, the Prostitutes Prot...
Докладніше: Втрати силових структур внаслідок російського вторгнення в Україну У статті наведено список втрат українських військовослужбовців у російсько-українській війні з квітня по червень 2019 року. Зміст 1 Всі списки 2 Список загиблих з 1 квітня до 30 червня 2019 року 2...
Support of women's separation from men Part of a series onRadical feminism Women's liberation movement People Wim Hora Adema Chude Pam Allen Ti-Grace Atkinson Kathleen Barry Rosalyn Baxandall Linda Bellos Julie Bindel Jenny Brown Judith Brown Susan Brownmiller Phyllis Chesler D. A. Clarke Nikki Craft Kimberlé Crenshaw Mary Daly Christine Delphy Gail Dines Andrea Dworkin Melissa Farley Shulamith Firestone Marilyn French Marilyn Frye Germaine Greer Carol Hanisch Merle Hoffman bell hooks Sheila...
Arsitek Inggris Sir Aston Webb adalah penerima pertama Gold Medal pada 1907. AIA Gold Medal dianugerahi oleh American Institute of Architects yang diserahkan oleh Badan Direktur AIA nasional dalam mengakui badan karya signifikan yang berpengaruh pada teori dan praktik arsitektur. Penghargaan tersebut adalah penghargaan tertinggi dari Lembaga tersebut. Sejak 1947, medali tersebut dianugerahi kurang lebih setahun. Pranala luar Gold Medal Awards AIA web site
الدوري التونسي لكرة اليد للرجال الموسم 1989-1990 البلد تونس المنظم الجامعة التونسية لكرة اليد النسخة 35 عدد الفرق 16 الفائز النادي الإفريقي الترجي الرياضي التونسي (الثاني) الدوري التونسي لكرة اليد 1988–89 الدوري التونسي لكرة اليد 1990–91 تعديل مصدري - تعديل الدو...
_Miniatur.jpg)
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.jpg)
