Marmanda

Marmanda; Marmande
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Nòsta Dauna de Marmanda.
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 30′ 36″ N, 0° 09′ 42″ E
Superfícia	45,06 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 132 m; 30 m; 12 m
	Geografia politica;
País	Gasconha; (au sud de Garòna); Guiana; Agenés;
Estat	França;
Region; 75	Navèra Aquitània;
Departament; 47	Òut e Garona ;
Arrondiment; 472	Marmanda;
Canton; 4798	Marmanda-1 e Marmanda-2 ( Marmanda-Oèst e Marmanda-Èst avant 2015);
Intercom; 244700522	Vath de Garòna Aglomeracion;
Cònsol	Joël Hocquelet ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	17 534 ab. Evolucion de la populacion; 18 121 ab.
Densitat	400,09 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	Marmandais, Marmandaises (en francés)
Còde postal	47200
Còde INSEE	47157

Vila d'Occitània

Marmanda (Marmande en francés) es una comuna agenesa ^[1] situada dens lo departament d'Òut e Garona e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Lo gentilici es marmandés -esa^[2].

Geografia

Toponimia

La prononciacion es [mar'mandə]. Las fòrmas ancianas son Arnaldus de Maremaunde en 1242, Maremaude, Marmanda, Miremanda, Miremaunda en 1242-1255, Miremon, Miremunt, Miremunde, Myremaunde, Mirmauda en 1242-1255, Myremande en 1242, Mirmanda en 1254, Marmanda en 1254, Mirmande en 1283, Marmande en 1289, Marmanda, Marmandia, Marmann, Marmaun, Marmaund, Maremand, en 1307-1317, Marmandum, en latin, en 1307-1317, eccl. de Marmanda en 1316, prior de Marmanda en 1326, capella de Marmanda en 1326, Mermande en 1467, eccl. B. M. de Marmande cum suis annexis en 1501, prior de Marmande, rector ejusdem et de Greno en 1520 (Lista de Valeri)^[3].

Segon Dauzat e Rostaing, « l'ancian francés » (sic) mirmande a lo sens de « vila, ostau fortificat »^[4]. Ernèst Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, i vei lo nom germanic d'òme Mirmanda. Astor, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, constata que Marmanda es près semanticament de miranda e a probablament lo sens de « vila fortificada ». Marmanda èra una bastida, una vila nava de Ricard Còr de Leon, fondada en 1186; èra tanben un lòc de peatge important^[3].

Bénédicte Boyrie-Fénié accèpta l'explicacion de Dauzat e d'Astor. Lo site d'origina, Sent Pèir de Granon (senhalat dens la lista de Valeri), èra Garonensis portus, « pòrt de Garòna »; èra bastit sus los vestigis d'una villa galloromana e d'una necropòli de la Hauta Edat Mejana^[3].

Istòria

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	2026	Joël Hocquelet	PS	mètge
abriu de 2014	2020	Daniel Benquet	UMP, LR, puish Agir	mètge, president de Vath de Garòna Aglomeracion
març de 1983	2014	Gérard Gouzes	PS	avocat, deputat (1981-1986, 1988-1993, 1997-2002), president de Vath de Garòna Aglomeracion
març de 1977	1983	Gérard Guillot	UDF	conselhèir generau deu canton de Marmanda-Èst (1973-1985)
aost de 1945	1977	Yves Grassot	centrista	conselhèir generau deu canton de Marmanda (1961-1973)
	1945
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 18028, totala: 18700

7 805

-

-

8 961

-

-

9 832

-

13 542

Cercar

17 199

17 317

17 161

17 947
18 604

2009

2010

18 476
19 145

18 400
19 113

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 17534 abitants e la densitat èra de 389,13 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas damb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Òut e Garona

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ https://web.archive.org/web/20161115015531/http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b77101733/f1.item.zoom
↑ http://toscanoreinat.chez-alice.fr/dicom.pdf
↑ ^3,0 ^3,1 et ^3,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 165-166
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 436