Bénédicte Boyrie-Fénié fornís de fòrmas escritas ancianas : Massoules (eccl. de ~), en 1235, Massoles (parrochie de ~), de Calvinhaco, en 1271, Massones (capella de ~), en 1326, Marsoles (p. de ~), en 1520 [1].
Segon Dauzat e Rostaing, Macolés seriá format de mas e del gascon solèrs ("soulès" sic), coma per Soliers, en Provença[2]. Lo gascon sembla un pauc luènh. Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, i vei lo plural de l'occitan masolèr ("masoulè" sic) « carnsaladièr, tuaire de pòrcs ». Mas l' s de Maçolés es sorda. Bénédicte Boyrie-Fénié interprèta lo nom coma lo resultat de Martiolus, ambe sufixe -ense(m) (cf. Marçolan, ambe un autre sufixe). Se tracta d'un domeni antic. Lo nom deguèt conéisser l'assimilacion de -r- dins lo grope -rs-, fenomèn acostumat en occitan. La prononciacion es [masu'les] e la grafia Maçolés[1]. La proximitat de Macelhs, comuna limitròfa, interpretada coma « propietat de Marcellius », poiriá daissar luòc a una autra interpretacion, mes res non permet pas de creire que i a un ligam entre los dos toponimes.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
En 1793, la municipalitat èra Penne, Alemans, Ladignac, Laval, Magnac, Massoulies, Port de Penne, Saint Leger, Saint Marcel, Saint Martin, Saint Silvestre, Sainte Foy et Trenteils (en francés)
En 2018 la populacion èra de 216 abitants e la densitat èra de 27,48 ab/km².
.svg){kind=small}