Las Palhòlas. La prononciacion es [laspa'ʎɔlɔs] o [lahpa'ʎɔlɔs]. Las fòrmas ancianas son de Pajoliis, al sègle XIII, en latin, Las Palholas (eccl. Sanctorum Gervasii et priorati de ~), en 1506, Las Palholas (eccl. Sancti Gervasii de Cantes, alias de ~), en 1511, en latin e occitan, Las Palholas (r. de ~), en 1520, Les Pailloles (St Gervais de Cantes, alias ~), en 1597, en francés. Las Palhòlas ven del latin palea, «òlva», «palha», e sufixe -ola. La question es de saber se lo sens es « bastiments capelats de palha » o palhenca, « terrenhs que las graminèas i venon viste palhudas » [aquel sens de palhenca es absent del TDF]. La fòrma autentica es ambe l'article Las e de còps Les Pailloles [lepa'jɔlə] se ditz tanben en francés malgrat la varianta oficiala sense article. Bénédicte Boyrie-Fénié se pronóncia pas sus çò que sembla èsser lo nom ancian del vilatge, Cantes[2], benlèu preceltic *cant, «nautor», «puèg» [3], o puslèu lo nom d'un autre vilatge de l'encontrada (lo paisatge a l'entorn, pauc traversut, explicariá mal un tèrme oronimic).
Senesèlas (castèl) vendria de *sanitia, del vèrbe sanitiare, emb lo sufixe -ellas e lo sens seriá « malaudariá », « leprosariá » [4]
Istòria
En 1793, la municipalitat es Cassanuèlh, Ledat e Las Palhòlas. La comuna venguèt donc independenta entre 1793 e 1800.
.jpg)
.svg){kind=small}