Państwo Kościelne
21 lipca 1414 Celle Ligure
12 sierpnia 1484 Rzym
Groty Watykańskie
9 sierpnia 1471–12 sierpnia 1484
20 maja 1464–19 maja 1469
katolicyzm
rzymskokatolicki
franciszkanie
ok. 1444
9 sierpnia 1471
25 sierpnia 1471
18 września 1467Paweł II
San Pietro in Vincoli
Guillaume d’Estouteville
Sykstus IV (łac. Sixtus IV, właśc. Francesco della Rovere OFM; ur. 21 lipca 1414 w Celle Ligure, zm. 12 sierpnia 1484 w Rzymie[1]) – 212. papież w okresie od 9 sierpnia 1471 do 12 sierpnia 1484[2].
Francesco della Rovere urodził się 21 lipca 1414 w Cella Ligura koło Albisola w Republice Genui jako syn Leonardo della Rovere i Luchina Monleone. Pochodził z biednej rodziny[1]. Kiedy miał 9 lat, matka wysłała go do nauki w konwencie franciszkańskim w Savona. Wkrótce potem wstąpił do tego zakonu i kontynuował studia na uniwersytetach w Pawii, Bolonii i Padwie, uzyskując doktoraty z filozofii i teologii. 14 kwietnia 1444 otrzymał tytuł magistra. Mniej więcej w tym samym czasie przyjął święcenia kapłańskie, a następnie został profesorem teologii kolejno w kilku domach franciszkańskich na terenie Włoch. Od 1458 współpracował z generałem zakonu Jacopo da Sarzuela. Dwa lata później wybrano go na prowincjała w Ligurii[1].
W grudniu 1462 wziął udział w debacie z dominikanami na temat Krwi Chrystusa w obecności papieża Piusa II. Zyskał dzięki temu sławę wybitnego teologa. W 1463 został prokuratorem generalnym zakonu w Rzymie i wikariuszem generalnym dla całych Włoch. 20 maja 1464 kapituła generalna w Perugii obrała go na generała zakonu franciszkanów[1]. Sprawując tę funkcję promował reformy w zakonie i przeprowadzał regularne wizytacje domów zakonnych. Jego reputacja jako teologa i reformatora o nieskazitelnych obyczajach i głębokiej pobożności została doceniona przez greckiego kardynała Bessariona, protektora zakonu franciszkanów w Kurii Rzymskiej, który rekomendował go do nominacji kardynalskiej[1].
18 września 1467 roku papież Paweł II mianował go kardynałem i 15 listopada tego samego roku wręczył mu czerwony kapelusz i przyznał tytuł prezbitera kościoła San Pietro in Vincoli[1]. Kontynuował działalność jako generał zakonu franciszkanów do następnego zebrania kapituły generalnej, które odbyło się w Wenecji 19 maja 1469. Od tej pory osiadł w Rzymie w pałacu niedaleko swojego kościoła tytularnego. Swoją działalność poświęcał głównie nie pracy w Kurii, lecz pisaniu traktatów teologicznych m.in. na temat Krwi Chrystusa oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi. Utwierdziły one jego sławę jako wybitnego teologa. 5 września 1470 został mianowany komendatariuszem benedyktyńskiego klasztoru S. Eustachio di Neversa w diecezji Treviso.
Francesco della Rovere został wybrany na następcę Pawła II w dniu 9 sierpnia 1471 roku i przybrał imię Sykstus IV[2], na cześć papieża Sykstusa II. Po wyborze podpisał tzw. „kapitulację wyborczą”, w której zobowiązał się do zwołania soboru i ukrócenia nepotyzmu[2]. 25 sierpnia został konsekrowany na biskupa Rzymu przez kardynała Guillaume d’Estouteville, biskupa Ostia e Velletri, i uroczyście koronowany przez kardynała Rodrigo Borgię, protodiakona S. Nicola in Carcere Tulliano. Tego samego dnia objął w posiadanie bazylikę laterańską.
Wybór kardynała della Rovere na papieża został przyjęty z entuzjazmem w kręgach nawołujących do reformy stosunków kościelnych i wiązano z nim duże nadzieje na moralną odnowę Kościoła. Nadzieje te rychło okazały się płonne. Już na początku pontyfikatu pojawiły się podejrzenia, że nowy papież swój wybór zawdzięcza symonii. Asumpt do takich twierdzeń dały lukratywne nadania w pierwszym miesiącu pontyfikatu dla kardynałów, którzy mieli przyczynić się do jego zwycięstwa: Latino Orsiniego, Francesco Gonzagi i Rodrigo Borgii[a].
W pierwszych latach pontyfikatu Sykstus IV starał się wypełnić swoje zobowiązania dotyczące krucjaty przeciw Turkom i rozesłał po Europie legatów wzywających władców do podjęcia walki z muzułmanami[1]. W 1472 na Morze Śródziemne została wysłana flota papieska pod dowództwem kardynała Oliviero Carafa, która odniosła kilka spektakularnych zwycięstw. Kolejna ekspedycja w następnym roku zakończyła się jednak niepowodzeniem i od tej pory zapał Sykstusa IV do kontynuowania krucjaty wyraźnie osłabł. Gdy w 1480 Turcy zdobyli miasto Otranto, Sykstus ponownie wezwał do krucjaty[1]. Jednak odbicie miasta było bardziej konsekwencją śmierci Mehmeda II, niźli działaniem wojsk papieskich[1]. Próby wciągnięcia do krucjaty prawosławnej Moskwy, podejmowane w latach 1472–76, okazały się bezskuteczne.
Stosunki z Francją pozostawały napięte od czasu Pawła II z powodu stosowania przez króla Ludwika XI postanowień gallikańskiej Sankcji Pragmatycznej z Bourges z 1438[1]. Paweł II sprzeciwiał się zwłaszcza zakazowi publikacji dekretów Stolicy Apostolskiej bez uprzedniej zgody króla, a Sykstus IV kontynuował w tej mierze jego politykę[1]. W 1474 Sykstus IV gościł w Rzymie króla Danii i Norwegii Chrystiana I Oldenburga. Legatem odpowiedzialnym za przyjęcie króla był kardynał Francesco Gonzaga. Po roku 1476 polityka Sykstusa IV koncentrowała się niemal wyłącznie na sprawach włoskich i była podporządkowana promowaniu własnej rodziny.
Jednym z najmocniej krytykowanych aspektów pontyfikatu Sykstusa IV był nepotyzm, który praktykował na skalę niespotykaną od czasów niewoli awiniońskiej. Aż sześciu swoich krewnych wprowadził do Kolegium Kardynałów, nadając im szereg lukratywnych posad i beneficjów[2]:
Kilku innych duchownych z jego rodziny wprawdzie nie zostało kardynałami, ale również otrzymało intratne beneficja np.:
Papież zadbał także o świeckich przedstawicieli swojej rodziny:
Nepotyzm Sykstusa IV był powszechnie krytykowany, tym bardziej, że większość z jego nepotów okazała się niegodna powierzonych im zaszczytów, prowadząc wystawny i rozwiązły tryb życia[2] (zwł. Pietro Riario). Polityka tworzenia w środkowej Italii państwa dynastycznego Girolamo Riario doprowadziła wkrótce do konfliktów zbrojnych z innymi państwami włoskimi[1].
Nepoci Sykstusa IV byli tak niepopularni, że po śmierci papieża w sierpniu 1484 w Rzymie i Romanii wybuchła rewolta przeciwko nim i ich stronnikom.
Nabycie Imoli w 1473 doprowadziło do konfliktu papieża z władającymi Florencją i prawie całą Toskanią Medyceuszami, którzy także starali się o jej zakup. Sykstus IV wmieszał się wówczas w wewnętrzne konflikty we Florencji, popierając opozycyjne wobec Medyceuszy rodziny Salviati i Pazzi. Dzięki decyzjom Sykstusa IV Salviati stali się wówczas głównymi bankierami Stolicy Apostolskiej, pozbawiając tego statusu Medyceuszy, aczkolwiek sam zakup Imoli sfinansował bank Pazzi. Do dalszej eskalacji sporu doszło w 1475, kiedy Sykstus IV wbrew stanowisku Wawrzyńca Medyceusza mianował Francesco Salviati Riario na arcybiskupa Pizy, należącej wówczas do Florencji. Wawrzyniec odmówił nominatowi wstępu do tego miasta. W tej sytuacji Francesco Salviati, Francesco Pazzi i Girolamo Riario uknuli spisek, mający na celu obalenie Medyceuszy[1]. Plan polegał na zabiciu Wawrzyńca i jego brata Giuliano podczas mszy świętej. Nowym władcą Toskanii miał zostać Girolamo Riario.
Zamach, wykonany 26 kwietnia 1478 roku, zakończył się spektakularnym fiaskiem, choć w jego wyniku zginął Giuliano de Medici[1]. Wawrzyniec i jego zwolennicy wzięli krwawy odwet na spiskowcach. Jeden ze schwytanych zamachowców potwierdził w swych zeznaniach, że papież wiedział o spisku i poparł go, z zastrzeżeniem jedynie, by nie doszło do rozlewu krwi[1]. Zeznania te zostały niezwłocznie opublikowane, przynosząc duże szkody reputacji papieża. Obecny wówczas we Florencji w gościnie u rodziny Pazzi młody kardynał Raffaele Riario (siostrzeniec Girolamo Riario), który prawie na pewno nic nie wiedział o spisku, został aresztowany przez Medyceuszy. W odpowiedzi Sykstus IV ekskomunikował władze Florencji z Wawrzyńcem na czele, obłożył miasto interdyktem, a następnie w sojuszu z królem Neapolu Ferdynandem I wypowiedział Florencji wojnę.
Wojna z Florencją trwała dwa lata i zakończyła się dopiero wskutek ataku tureckiego na południe Włoch. W 1480 Turcy zajęli Otranto w południowej Italii i urządzili tam rzeź mieszkańców, co zmusiło Ferdynanda I do zawarcia z Florencją odrębnego pokoju. Pozbawiony wsparcia swojego głównego sojusznika Sykstus IV wycofał nałożone kary kościelne, a w następnym roku wysłał do Otranto flotę papieską pod dowództwem genueńskiego kardynała Paolo Fregoso.
W rezultacie cała awantura z Medyceuszami okazała się bezsensowna i nie przyniosła papiestwu żadnych korzyści, za to poważnie nadszarpnęła jego prestiż i zasoby finansowe. Pod koniec tego konfliktu Sykstus IV zawarł z władzami kilku kantonów szwajcarskich umowę o stałej rekrutacji ochotników do armii papieskiej, dając początek Gwardii Szwajcarskiej (formalnie ukonstytuowała się ona w 1506 roku).
Spisek Pazzich nie był ostatnią próbą rozszerzenia domeny Girolamo Riario podjętą przez Sykstusa IV. Następnym celem była Ferrara, bufor między domeną Riario a Republiką Wenecji. Władzę sprawował w niej książę Ercole I d’Este. Zaplanowano rozbiór terytoriów księcia d’Este między Wenecję i Girolamo Riario, przy czym sama Ferrara miała przypaść temu ostatniemu. W 1482 pod dość błahym pretekstem Wenecja, w sojuszu z Sykstusem IV i jego siostrzeńcem oraz Genuą, zaatakowała Ferrarę[1][3].
Lokalny konflikt niebawem przerodził się w wojnę ogólnowłoską, nieoczekiwanie bowiem po stronie Ferrary opowiedzieli się król Neapolu Ferdynand I, książę Ludovico Sforza z Mediolanu, a także markiz Mantui Federico I Gonzaga, władca Florencji Wawrzyniec Wspaniały i tyran Bolonii Giovanni II Bentivoglio. Państwo Kościelne zostało najechane przez wojska neapolitańskie pod dowództwem księcia Kalabrii. Mimo sukcesów Wenecjan wojna przybrała niekorzystny dla papiestwa obrót. Pod wpływem klęsk wojsk papieskich w Rzymie uaktywniła się opozycja zwłaszcza ze strony rodów Colonna i Savelli. Kardynałowie Giovanni Colonna i Giovanni Battista Savelli zostali aresztowani w czerwcu 1482 pod zarzutem zdrady i osadzeni w zamku św. Anioła. Dopiero w listopadzie 1483 oczyszczono ich z zarzutów i uwolniono.
Porażki militarne i problemy wewnętrzne spowodowały zmianę frontu. W grudniu 1482 Sykstus IV zawarł pokój z Neapolem, a w maju następnego roku nałożył na Wenecję interdykt i wezwał wszystkie państwa włoskie do walki z nią. Wojna zakończyła się Pokojem w Bagnolo podpisanym 7 sierpnia 1484[1]. Nie przyniósł on papiestwu żadnych korzyści, a jego treść nie była nawet konsultowana z papieżem. 70-letni Sykstus IV, cierpiący już od wielu lat na podagrę, zmarł na drugi dzień po tym, jak dowiedział się o jego zawarciu, prawdopodobnie wskutek szoku, jaki ta informacja wywołała. Pochowano go we franciszkańskim habicie w bazylice watykańskiej.
Choć pontyfikat Sykstusa IV był zdominowany przez sprawy świeckie, nie znaczy to jednak, że zaniedbywał sprawy religijne, a niemal wszystkie źródła potwierdzają, że był on człowiekiem bardzo pobożnym[1]. W 1475 przewodniczył uroczystym obchodom roku jubileuszowego, który przyciągnął do Rzymu tłumy pielgrzymów[2]. Propagował zwłaszcza kult maryjny[2]. W 1476 w konstytucji „Cum praeexcelsa” ustanowił na dzień 8 grudnia święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny[1]. W 1478 formalnie anulował „koncyliarystyczne” dekrety Soboru w Konstancji. Wspierał także zakony żebracze, zwłaszcza swój własny zakon franciszkanów[2]. Ufundował w Rzymie nowe kościoły S. Maria della Pace i S. Maria del Popolo. W 1482 kanonizował franciszkańskiego teologa i kardynała Bonawenturę[1].
Z Sykstusem IV wiążą się także początki hiszpańskiej inkwizycji[1]. 1 listopada 1478 na prośbę hiszpańskich monarchów Ferdynanda Aragońskiego i Izabeli Kastylijskiej udzielił im prawa do nominowania inkwizytorów w Andaluzji w celu rozstrzygania podejrzeń o fałszywe nawrócenia hiszpańskich Żydów. Kiedy jednak inkwizycja zaczęła działać w 1481, rychło zaczęły mnożyć się skargi na jej nadużycia. Sykstus IV w kilku bullach z 1482 protestował przeciwko tym nadużyciom, jak również przeciwko próbom podporządkowania królowi papieskiej inkwizycji w Aragonii, jednak jego działania w tej mierze cechowała duża niekonsekwencja[1]. W 1483 zatwierdził na stanowisku Inkwizytora Generalnego dominikanina Tomasa de Torquemada[1], byłego spowiednika królowej Izabeli. W ciągu kilku lat Inkwizycja hiszpańska stała się niemal całkowicie niezależna od Stolicy Apostolskiej.
W latach 1472–1476 Sykstus IV podejmował próby zawarcia unii z kościołem prawosławnym w Wielkim Księstwie Moskiewskim. Nie przyniosły one żadnych rezultatów.
W 1482 roku dominikański arcybiskup Andrea Zamometic planował dokonać depozycji papieża i w tym celu zwołał sobór do Bazylei[2]. Dowiedziawszy się o tym, Sykstus obłożył miasto interdyktem, przez co sobór się nie odbył[2].
Niewątpliwie pozytywną stroną pontyfikatu Sykstusa IV, co przyznawali nawet jego wrogowie, był mecenat, jaki sprawował nad artystami i uczonymi oraz jego troska o miasto Rzym[1]. Z jego inicjatywy do Rzymu przybyli wybitni malarze, rzeźbiarze, architekci i muzycy[1]. Wśród jego protegowanych byli m.in. Sandro Botticelli, Pietro Perugino, Antonio del Pollaiolo i Melozzo da Forli. Sykstus IV zmienił Rzym w prawdziwe miasto renesansowe[2]. Ufundował m.in. kaplicę Sykstyńską (1475–83), most Ponte Sisto i szpital S. Spirito[1]. Z jego inicjatywy powstała Via Sisto, czyli droga prowadząca z Zamku św. Anioła do bazyliki watykańskiej. Popierał także rozwój Biblioteki Watykańskiej[1]. Krótko po swoim wyborze zebrał kolekcję antycznych dzieł sztuki i udostępnił ją mieszkańcom Rzymu, dając początek Muzeum Kapitolińskiemu. Zezwolił także lekarzom na dokonywanie sekcji zwłok, choć za każdym razem wymagało to zgody miejscowego biskupa i dotyczyło jedynie ciał niezidentyfikowanych osób oraz skazańców.
Papież Sykstus IV jest często oceniany jako jeden z najgorszych papieży w historii. Przekształcił on papiestwo w świecką monarchię włoską i uwikłał je w polityczne rozgrywki niemające nic wspólnego z religią. Nepotyzm oraz realizowane przez niego projekty budowlane i artystyczne wymagały olbrzymich środków finansowych, które zdobywał podwyższając podatki oraz sprzedając urzędy i godności kościelne. Otaczał się przepychem charakterystycznym dla dworów królewskich i jest odpowiedzialny za postępujące za jego czasów zeświecczenie Kurii Rzymskiej i nominacje kardynalskie dla ludzi niegodnych, takich jak Pietro Riario, Giovanni Giacomo Sclafenati czy Ascanio Sforza[2]. Prywatnie był człowiekiem mściwym, zaś współczesny mu kronikarz Stefano Infessura, przyjaźniący się z rodziną Collonnów, której Sykstus IV był zaprzysiężonym wrogiem, opisuje dzień śmierci Sykstusa IV jako „najszczęśliwszy dzień, w którym Bóg uwolnił chrześcijaństwo od bezbożnego i występnego władcy, niemającego w swoim sercu ani bojaźni Bożej, ani miłości do świata chrześcijańskiego, ani miłosierdzia”[4]. W celu zdobycia pieniędzy tolerował prostytucję, którą wysoko opodatkował. Wkrótce po wyborze na papieża specjalną bullą zastrzegł sobie wyłączność na produkcję oraz konsekrację woskowych figurek baranka, których dotknięcie miało według ówczesnych wierzeń zapewnić skuteczną ochronę przed pożarem, rozbiciem statku, burzą, gradem, piorunami, a także zachować przed śmiercią kobiety w trakcie porodu[5]. Ponadto jako pierwszy papież wprowadził w 1476 roku bardzo dochodowe, płatne odpusty za zmarłych, przy czym odpusty te miały być skuteczne jedynie dzięki wpłaceniu określonych sum pieniężnych (certam pecuniam), a nie dzięki aktom skruchy[6].
Sykstus IV pogłębił kryzys moralny Kościoła rzymskokatolickiego, który w konsekwencji doprowadził do reformacji[1][2].
ДостопримечательностьМемориальный комплекс в парке культуры и отдыха 47°42′17″ с. ш. 40°12′22″ в. д.HGЯO Страна Россия Город Шахты Дата постройки 1955 год Внешние изображения Мемориальный комплекс в парке культуры и отдыха г. Шахты Мемориальный комплекс в парке
Layer of polymer applied to printed circuit boards You can help expand this article with text translated from the corresponding article in German. (June 2018) Click [show] for important translation instructions. Machine translation, like DeepL or Google Translate, is a useful starting point for translations, but translators must revise errors as necessary and confirm that the translation is accurate, rather than simply copy-pasting machine-translated text into the English Wikipedia. Conside…
Artikel ini sebatang kara, artinya tidak ada artikel lain yang memiliki pranala balik ke halaman ini.Bantulah menambah pranala ke artikel ini dari artikel yang berhubungan atau coba peralatan pencari pranala.Tag ini diberikan pada Oktober 2022. Divisi Infanteri ke-64 (64. Infanterie-Division)Aktif? August 1944 - November 1944Negara JermanCabangAngkatan Darat Jerman (Wehrmacht)Tipe unitInfanteri CadanganPeranInfanteriJumlah personelDivisiMarkasBonnPertempuranPerang Dunia II Divisi Infanteri …
Легенда про Сонну Балкуангл. The Legend of Sleepy Hollow палітурка видання 1987 рокуЖанр готична література і історія про привидівФорма оповіданняАвтор Вашингтон ІрвінґМова англійськаКраїна США Цей твір у Вікісховищі «Легенда про Сонну Балку» (англ. The Legend of Sleepy Hollow[?]) — о…
Istanbul Park Locatie Tuzla Tijdzone GMT +2 Geopend 2005 Architect Hermann Tilke Evenementen Formule 1 DTM MotoGP GP2 Series Lengte 5,338 km Bochten 14 Snelste ronde 1:24.770(Juan Pablo Montoya, McLaren, Grand Prix Formule 1 van Turkije 2005) Portaal Autosport Istanbul Park (Turks: İstanbul Park) is een 5338 meter lang circuit gelegen in het district Tuzla in het oostelijk deel van Istanboel, Turkije. Het circuit werd opgeleverd in augustus 2005 en door Formule 1-baas Bernie Eccles…
الهيئة الألمانية للتبادل العلمي (داد) الهيئة الألمانية للتبادل الثقافي Deutscher Akademischer Austauschdienst (DAAD) شعار الهيئة الألمانية للتبادل العلمي و هو اختصار لاسم الهيئة باللغة الألمانية ويُنطق داد الاختصار (بالألمانية: DAAD)[1] البلد ألمانيا المقر الرئيسي بون تاريخ الت
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: In the Middle of a Dream – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (June 2015) (Learn how and when to remove this template message) 1939 sheet music cover, Larry Spier, New York. In The Middle Of A Dream is a 1939 song composed by Tommy Dorsey, Einar Swan, and…
ملخص معلومات الملف وصف هذا شعار: منتخب إيران لكرة القدم مصدر (ويكيبيديا الفرنسية) تاريخ 3 ديسمبر 2023 منتج منتخب إيران لكرة القدم الإذن(إعادة الاستخدام) انظر أدناه نسخ أخرى ترخيص هذه صورة شعار لمنظمةٍ أو حدثٍ أو موضوعٍ مُعين، وهي محميةٌ بحقوق التأليف والنشر. يُعد استخدام صور شع
2001 compilation album by Sub Pop RecordsGive The People What We Want: Songs of The KinksCompilation album by Sub Pop RecordsReleased2001Recorded2001GenreRockLabelSub PopSub Pop Records chronology Hype!(1996) Give The People What We Want: Songs of The Kinks(2001) Sub Pop 1000(2013) Give The People What We Want: Songs of The Kinks is a 2001 tribute album to music of The Kinks by various garage, punk and indie artists from the Northwestern United States. As described by one reviewer, the c…
Shooting at the 1966 Asian GamesVenueSport Authority of Thailand Sport ComplexDates11–17 December← 19621970 → Shooting sports at the 1966 Asian Games was held in Sport Authority of Thailand Sport Complex Shooting Range, Bangkok, Thailand from 11 to 17 December 1966. Shooting comprised seven individual and seven team events for a total of fourteen events, all open to both men and women. Japan dominated the competition by winning seven gold medals. Medalists Event Gold…
Filipino expression This article appears to be a dictionary definition. Please rewrite it to present the subject from an encyclopedic point of view. (July 2017) Look up kababayan in Wiktionary, the free dictionary. In Philippine languages, kababayan means fellow Filipino, countryman, or townmate. It is used throughout the Philippines and throughout the various Philippine languages. Literally, ka- means co- and bayan means town. In the narrow sense, kababayan means a fellow from the same town. Ho…
Fictional character in Germanic and Norse mythology For other uses, see Sigurd (disambiguation). The death of Siegfried. Hagen stands to the right of Siegfried with a bow. From the Hundeshagenscher Kodex. Sigurd proofs the sword Gram (1901) by Johannes Gehrts. Siegfried's Departure from Kriemhild, by Julius Schnorr von Carolsfeld, c. 1843 Siegfried (Old Norse: Sigurðr [ˈsiɣˌurðr]) or Sigurd (Middle High German: Sîvrit) is a legendary hero of Germanic heroic legend, who killed a dra…
Instituto de Geociências IGeo Fundação 13 de março de 1967 (56 anos) Instituição mãe UFRJ Tipo de instituição Unidade acadêmica Localização Rio de Janeiro, RJ, Brasil Campus Cidade Universitária Página oficial igeo.ufrj.br O Instituto de Geociências (IGeo) é uma unidade de ensino, pesquisa e extensão da Universidade Federal do Rio de Janeiro (UFRJ). O IGeo foi implantado em 1967 através do Decreto nº 60 455-A, sendo responsável atualmente pela coordenação dos…
Political party in the United States Labor Party Founded1908HeadquartersHonolulu, HawaiiPolitics of the United StatesPolitical partiesElections The Labor Party was a short-lived political party in the Territory of Hawaii. It was founded to support William Charles Achi in his campaign for Mayor of Honolulu in 1908 but lost. Further reading Home Rulers Draw First Blood in the Political Campaign. The Hawaiian gazette. (Honolulu [Oahu, Hawaii]), 06 Oct. 1908. Chronicling America: Historic Americ…
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: A Place Among the Living – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (April 2019) (Learn how and when to remove this template message) 2003 French filmA Place Among the LivingFilm posterDirected byRaúl RuizMusic byJorge ArriagadaRelease date 4 June 20…
ФилолайΦιλόλαος Дата рождения около 470 до н. э. Место рождения Кротоне, Калабрия, Италия или Таранто Дата смерти после 400 до н. э. Место смерти Фивы, Фивы, Беотия, Центральная Греция Страна Кротоне Научная сфера философия Научный руководитель Пифагор Ученики Архит Тарентский…
Filipina singer, actress and beauty pageant titleholder In this Philippine name, the family name is Camcam. Emmanuelle VeraVera in 2023BornEmmanuelle Fabienne S. Camcam (1994-11-17) November 17, 1994 (age 29)Taguig, Metro Manila, PhilippinesOccupationsSingeractressbeauty pageant titleholderYears active2010–presentLabelTarsier RecordsHeight1.65 m (5 ft 5 in)[citation needed]Beauty pageant titleholderTitleReina Hispanoamericana Filipinas 2021Majorcompetition(s)Mi…
Slovak ice hockey defencemen Ice hockey player Michal Ivan Born (1999-11-18) November 18, 1999 (age 24)Žiar nad Hronom, SlovakiaHeight 6 ft 1 in (185 cm)Weight 181 lb (82 kg; 12 st 13 lb)Position DefenceShoots LeftCzech teamFormer teams HC Bílí Tygři LiberecHKM Zvolen[1]Acadie-Bathurst TitanDrummondville VoltigeursHC Dynamo PardubiceNational team SlovakiaPlaying career 2016–present Michal Ivan (born November 18, 1999) is a Slovak pr…
Josh HollowayLahirJoshua Lee HollowaySuami/istriYessica Kumala (1 Oktober 2004—sekarang) Joshua Lee Holloway (lahir 20 Juli 1969) adalah aktor berkebangsaan Amerika Serikat. Namanya dikenal terutama setelah ia berperan sebagai James Sawyer Ford Sawyer dalam serial televisi Lost. Sebelum terjun ke dalam bidang seni peran, Josh Holloway bekerja sebagai model di Eropa dan Amerika Serikat. Keluarganya pindah ke Georgia, AS, pada saat Josh berusia dua tahun. Sempat berkuliah di Universitas Georgia,…
For the forest in Israel, see Swiss Forest (Israel). A mixed forest in autumn in the Jura The forests of Switzerland are located across much of the country, at elevations up to the tree line, which lies at about 2,000 metres above sea level. They cover 1.3 million hectares or 32% of Switzerland. The most wooded regions of the country are the massifs of the Jura and the Alps. The diversity of the climate in Switzerland favors both deciduous and coniferous forests. Definition In Switzerland, the f…
Borough in Pennsylvania, United StatesMars, PennsylvaniaBoroughDowntown MarsLocation of Mars in Butler County, Pennsylvania.Location of Pennsylvania in the United StatesCoordinates: 40°41′48″N 80°0′44″W / 40.69667°N 80.01222°W / 40.69667; -80.01222CountryUnited StatesStatePennsylvaniaCountyButlerSettled1873; 150 years ago (1873)Incorporated1882; 141 years ago (1882)Area[1] • Total0.47 sq mi (1.2…
For other people named Dhan Singh, see Dhan Singh (name). Dhan Singh GurjarStatue of Dhan Singh Gurjar in MeerutBorn1820Panchali, Meerut, Ceded and Conquered Provinces, Company IndiaDied4 July 1857(1857-07-04) (aged 36–37)Meerut, North-Western Provinces, Company IndiaMovementRevolt of 1857 Dhan Singh Gurjar, also known as Dhunna Singh, was the Indian Kotwal (police chief) of Meerut, who participated in the 1857 rebellion and led initial actions against the British East India Company in th…
Film studios located in London Flats built on the site of Islington Studios Islington Studios, often known as Gainsborough Studios, were a British film studio located on the south bank of the Regent's Canal, in Poole Street, Hoxton in the former Metropolitan Borough of Shoreditch, London between 1919 and 1949. The studios are closely associated with Gainsborough Pictures which was based there for most of the studio's history. During its existence Islington worked closely with its sister Lime Gro…
Peta yang menunjukkan daerah Tabuan-Lasa Tabuan-Lasa adalah munisipalitas yang terletak di provinsi Basilan, Filipina yang terbentuk melalui Muslim Mindanao Autonomy Act No. 187. Pada tahun 2007, munisipalitas ini memiliki populasi sebesar 13.384 jiwa. Pembagian wilayah Tabuan-Lasa terbagi menjadi 12 barangay, yaitu: Babag (Bubuan Island) Balanting Boloh-Boloh (Bubuan Island) Bukut-Umus Kaumpurnah Tong-Umus Lanawan Pisak-Pisak Saluping Suligan (Bubuan Island) Sulloh (Tapiantana) Tambulig Buton P…
British video production and distribution label Silver Vision (UK) LimitedTypeSubsidiaryIndustryVideo productionDistribution labelGenreProfessional wrestlingFounded7 July 1990; 33 years ago (7 July 1990)Defunct29 July 2014; 9 years ago (29 July 2014)FateDissolvedHeadquartersThe Lighthouse, 1 Aden Road, Enfield, London, England[1]Area servedUnited KingdomEuropeParentClear Vision Limited Silver Vision Limited was a British video production and distribution label, …
Election in Jacksonville, Florida, US 2023 Jacksonville mayoral election ← 2019 March 21, 2023 (first round)May 16, 2023 (runoff)[1] 2027 → TurnoutFirst round: 25.7% 1.14 pp Final round: 33.07% Candidate Donna Deegan Daniel Davis Al Ferraro Party Democratic Republican Republican Primary election 66,16039.4% 41,49224.7% 27,25616.2% Runoff 113,22652.1% 104,17247.9% Eliminated Candidate Audrey Gibson LeAnna Cumber Party Democratic Republican Primary elect…
Wilayah di Korea Utara조선민주주의인민공화국의 도 (Korea)Chosŏnminjujuŭiinmingonghwagukŭi to (Perumian)KategoriNegeri satuanLokasiRepublik Demokratik Rakyat KoreaBilangan9 wilayahJumlah penduduk719,269 (Wilayah Ryanggang) – 4,051,696 (Pyongan Selatan)Keluasan11,260 km2 (4,346 bt2) (Kangwon) – 19,000 km2 (7,320 bt2) (Hamgyong Selatan)Kerajaan/pemerintahKerajaan Parti TunggalSubbahagianBandar, KauntiRencana ini mengenai wilayah-wilayah di Korea Utara. …
2014 Ghanaian filmLove or Something Like ThatFilm posterDirected byShirley Frimpong-MansoProduced byKen Attoh Shirley Frimpong Manso Joselyn DumasStarringJohn DumeloJoselyn DumasOC UkejeChristabel EkehProductioncompanySparrow ProductionRelease date 17 April 2014 (2014-04-17) (Ghana)[1] Running time125 minutesCountriesGhana NigeriaLanguageEnglish Love or Something Like That is a 2014 Ghanaian Nigerian film directed by Shirley Frimpong-Manso. It stars John Dumelo, Josely…
Saturn Sky. El Saturn Sky es un automóvil deportivo de la marca estadounidense Saturn Corporation. Fue presentado en el primer trimestre de 2006 como modelo de la línea 2007 y se dejó de ensamblar en julio de 2009. Es el primer deportivo de la marca, y utiliza la plataforma Kappa, compartida con el Pontiac Solstice, el Opel GT y el Daewoo G2X. El Sky se presentó como prototipo en el Salón del Automóvil de Detroit de 2005, y en su versión de producción en la siguiente edición del salón.…
سيزار ميزا كولي معلومات شخصية الميلاد 5 أكتوبر 1991 (العمر 32 سنة)أسونسيون الطول 1.72 م (5 قدم 7 1⁄2 بوصة) مركز اللعب لاعب وسط الجنسية باراغواي معلومات النادي النادي الحالي نيفتشي باكو الرقم 10 مسيرة الشباب سنوات فريق أتروميتوس 2008 إثنيكوس 2008–2009 باس جيانينا 2009–…
Lokasi Pengunjung: 18.188.252.23