Bonifacy V

Bonifacius Quintus

Papież Biskup Rzymu
Miejsce urodzenia	Neapol
Data i miejsce śmierci	25 października 625 Rzym
Papież
Okres sprawowania	23 grudnia 619–25 października 625
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	23 grudnia 619
Multimedia w Wikimedia Commons

Bonifacy V (ur. w Neapolu, zm. 25 października 625 w Rzymie) – 69. papież w okresie od 23 grudnia 619 do 25 października 625^[1].

Z pochodzenia neapolitańczyk, syn Jana^[2]. Swój pontyfikat rozpoczął dopiero po trzynastu miesiącach od wyboru, ponieważ wtedy dopiero uzyskał zgodę cesarza Herakliusza (610–641) na konsekrację^[2]. Wszystko to ze względu na toczące się wyprawy przeciwko Persom^[2].

Bonifacy V zajął się przede wszystkim zmianami w organizacji Kościoła. Dążył do potwierdzenia kościelnych zwyczajów w prawie cywilnym (kwestia spadków)^[2]. Ponadto ustanowił tzw. „nietykalność schronienia” dla prześladowanych, szukających schronienia w Kościele (prawo azylu)^[2]. Określił także zakres liturgicznej posługi duchowieństwa i zreorganizował Kościół w Anglii (w 624 r. ustanowił metropolię w Canterbury; pierwszym metropolitą był Justus z Canterbury)^[2].

Za jego pontyfikatu kończono budowę cmentarza św. Nikodema przy Via Nomentana^[2].

W jego czasach swoje nauki rozpoczął Mahomet (w 622 r.)^[1].

Bonifacy V zmarł 25 października w Rzymie i został pochowany w bazylice św. Piotra.

• Beda Czcigodny: Historia ecclesiastica gentis Anglorum.
• Jungmann, Dissertationes Selectae in Historiam Ecclesiasticam, II, 389.
• Liber Pontificalis (ed. Duchesne), I, 321–322.
• Mann, Horace K. Lives of the Popes I, 294–303.
• Pope Boniface V. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-30]. (ang.).