Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Paweł IV (papież)

Paweł IV
Paulus Quartus
Giovanni Pietro Carafa
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1476
Capriglia Irpina

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 1559
Rzym

Miejsce pochówku

Bazylika Santa Maria sopra Minerva

Papież
Okres sprawowania

23 maja 1555–18 sierpnia 1559

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

30 lipca 1505

Sakra biskupia

18 września 1505

Kreacja kardynalska

18 grudnia 1536
Paweł III

Kościół tytularny

San Pancrazio (15 stycznia 1537)
San Sisto (24 września 1537)
San Clemente (6 lipca 1541)
Santa Maria in Trastevere (24 września 1543)
biskup Albano (17 października 1544)
biskup Sabiny (8 października 1546)
biskup Frascati (28 lutego 1550)
biskup Porto e S. Rufina (29 listopada 1553)
biskup Ostia e Velletri (11 grudnia 1553)

Pontyfikat

23 maja 1555

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 września 1505

Konsekrator

Oliviero Carafa

Paweł IV (łac. Paulus IV, właśc. Giovanni Pietro Carafa CRT; ur. 28 czerwca 1476 w Capriglia Irpina, zm. 18 sierpnia 1559 w Rzymie) – papież w okresie od 23 maja 1555 do 18 sierpnia 1559[1]. Jeden z założycieli zakonu teatynów[2].

Życiorys

Wywodził się z neapolitańskiej szlachty, był synem Giovanniego Antonia Carafy i Vittorii Camponeschi[3]. W 1494 wstąpił do stanu duchownego. O jego edukację zadbał wuj, kardynał Oliviero Carafa (1430-1511)[3]. Nauczył się kilku języków starożytnych, m.in. greki i hebrajskiego[3]. W 1500 został szambelanem papieskim. Dzięki protekcji wuja w 1505 został biskupem Chieti, a w 1512 uczestniczył w V Soborze Laterańskim[1]. Następnie, w latach 1513-1514 był legatem Leona X wobec króla Anglii Henryka VIII[1]. W czasie tej misji odwiedził Flandrię, gdzie nawiązał kontakt z Erazmem z Rotterdamu[1]. W latach 1515-1519 był nuncjuszem w Hiszpanii. W 1518 został nominowany arcybiskupem Brindisi, zachowując diecezję Chieti. Po wystąpieniu Lutra, sympatyzujący dotąd z humanistami, Carafa przeszedł na pozycje im wrogie, upatrując w nich potencjalnych heretyków. Od pontyfikatu Hadriana VI działał na rzecz kontrreformacji. Aby móc sprostać temu zadaniu, w 1524 wyrzekł się posiadanych lukratywnych urzędów (w tym obu biskupstw) i stanął na czele zakonu żebraczego teatynów[1].

Wybrany w 1534 papież Paweł III wezwał Carafę do Rzymu i 22 grudnia 1536 mianował go kardynałem[3]. Od roku 1537 do 1541 był kardynałem prezbiterem San Sisto, od 1541 do 1543 – kardynałem prezbiterem San Clemence, a od 1543 do 1544 kardynałem prezbiterem Santa Maria in Trastevere[3]. Był jednym z czołowych współpracowników tego papieża w reformowaniu Kurii Rzymskiej, należał do kilku komisji kardynalskich poświęconych temu zagadnieniu. W 1542 wszedł w skład trybunału Rzymskiej Inkwizycji, gdzie był znany ze swojej bezkompromisowości[2]. W 1544 został kardynałem biskupem Albano, a następnie Sabiny (1546), Frascati (1550), Porto e S. Rufina (1553) i na koniec Ostia e Velletri (1553)[3]. W 1537 Paweł III mianował go arcybiskupem Chieti, a w 1549 przeniósł do archidiecezji Neapolu. Od 1553 sprawował funkcję dziekana Kolegium Kardynałów[2]. Na papieża został wybrany 23 maja 1555 i przyjął imię Paweł IV.

Pontyfikat

Jako papież dążył do pogłębienia przeprowadzanych reform w Kościele, był jednak przeciwny kontynuowaniu obrad soboru trydenckiego[2]. Reformy te chciał wprowadzać samodzielnie, opierając się głównie na odnowionej Inkwizycji, której pracami kierował bezpośrednio aż do 1558, gdy wyznaczył kardynała Michele Ghisleri nowym Wielkim Inkwizytorem[1]. Przyczynił się do opublikowania pierwszego oficjalnego indeksu ksiąg zakazanych w 1559[2] (nieoficjalne spisy ksiąg zakazanych publikowane przez Inkwizycję ukazywały się już od 1543). Był przeciwny jakimkolwiek negocjacjom z protestantami, uważając ich za heretyków. Potępił augsburski pokój religijny z 1555. Podejrzeń o herezję nie uniknęli nawet kardynałowie. W 1557 nakazał wytoczenie procesu kardynałowi Giovanni Girolamo Morone i Reginaldowi Pole, i to pomimo że ten ostatni kierował wówczas dziełem rekatolicyzacji Anglii[1]. Morone został wtrącony do więzienia, natomiast Pole uniknął tego losu tylko dlatego, że zmarł w 1558 w Anglii. Morone po śmierci Pawła IV został oczyszczony z zarzutów. Bardziej uzasadnione były represje wobec kardynała Ippolito d’Este, któremu papież zarzucił symonię. Wpływowy kardynał z książęcego rodu Ferrary uniknął więzienia, ale musiał udać się na wygnanie. Bulla Cum ex apostolatus officio z 15 lutego 1559 uznawała za nieważny wybór heretyka na papieża – powszechnie uważano, że ostrze tej bulli było wymierzone przeciwko kardynałom Morone i d’Este, którzy obaj uchodzili za papabile. Przyczynił się też do zamknięcia Żydów w getcie otoczonych murem, potępił również judaizm w swej bulli Cum nimis absurdum i nakazał nosić judaistom charakterystyczne nakrycia głowy[1]. Swoją decyzję argumentował podejściem wyznawców religii mojżeszowej do chrześcijan i samej osoby Jezusa z Nazaretu. Paweł IV starał się wyplenić z Rzymu oznaki rozpusty. Pokładał nadzieję w przestrzeganiu celibatu wśród duchownych i zasad obyczajności wśród osób świeckich, czym naraził się na gniew zdemoralizowanej części duchowieństwa i licznych kurtyzan rzymskich. Kobietom zabraniał noszenia sukien z głęboko wyciętymi dekoltami.

Pod względem politycznym Paweł IV był zdecydowanym przeciwnikiem Hiszpanii, którą uważał za okupanta swojej ojczyzny, Neapolu[1]. W grudniu 1555 zawarł antyhiszpański sojusz z Francją, jednak wojna, podczas której papież nie wahał się wzywać na pomoc muzułmańskich Turków, zakończyła się dla wojsk papieskich i Francji totalną klęską: pokój w Cateau-Cambrésis z 3 kwietnia 1559 ugruntował dominację Hiszpanii we Włoszech[1].

Program reform wdrażany przez Pawła IV nie przewidywał zniesienia nepotyzmu. Przeciwnie, wspierał on swoją rodzinę w nie mniejszym stopniu niż Aleksander VI czy Paweł III. Jego bratanek Carlo Carafa został w 1555 kardynałem, legatem Bolonii i superintendentem Państwa Kościelnego[1]. Do Kolegium Kardynalskiego powołał też dwóch dalszych krewnych: Diomede Carafa i Alfonso Carafa. Carlo stał się prawą ręką papieża i szybko zdobył złą sławę. Był brutalny, chciwy i prowadził rozwiązły tryb życia[1]. W trakcie wojny z Hiszpanią papież skonfiskował lenno Paliano, należące dotąd do prohiszpańskiego rodu Colonna, co nastawiło ten ród wraz z jego klientelą przeciwko Pawłowi IV i jego krewnym. Lenno to otrzymał Giovanni Carafa, brat Carla.

Występki Carlo Carafy długo były niezauważane przez Pawła IV, gdy jednak w styczniu 1559 przedstawiono papieżowi listę jego przestępstw, nadużyć i niemoralnych zachowań, popadł on w niełaskę, został pozbawiony władzy i wygnany z Rzymu[2].

Autokratyczny styl rządów Pawła IV i nadużycia jego krewnych, po jego śmierci doprowadziły do zamieszek. Wzburzony lud usiłował uniemożliwić jego pochówek. Splądrowano budynek Inkwizycji i zdewastowano pomnik papieża. Na jego głowę jeden z Żydów założył żółty kapelusz hańby, który nosili mieszkańcy getta[4]. Jego następca Pius IV wytoczył procesy członkom rodziny Carafa, kilku z nich (w tym kardynał Carlo i jego brat Giovanni) zostało straconych.

Kreował 18 kardynałów na trzech konsystorzach (lub 19 na czterech konsystorzach, jeśli liczyć Williama Peto, który nie przyjął nominacji)[3].

Grobowiec papieża znajduje się w rzymskiej bazylice Najświętszej Maryi Panny powyżej Minerwy.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 369-371. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b c d e f Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 134-135. ISBN 83-7006-437-X.
  3. a b c d e f g Carafa, Gian Pietro. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-07-31]. (ang.).
  4. Kertzer 2005 ↓, s. 36.

Bibliografia

  • Ludwig von Pastor: History of the Popes. T. 14. Londyn: 1924.
  • Kazimierz Dopierała: Księga papieży. Poznań: 1996. ISBN 978-83-7014-248-3.
  • Pope Paul IV. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-07-31]. (ang.).
  • David Kertzer: Papieże a Żydzi. O roli Watykanu w rozwoju współczesnego antysemityzmu. Warszawa: 2005. ISBN 83-7414-075-5.
Read more information:

Праведник народів світу Дата створення / заснування 1963 Країна  Ізраїль Нагорода від Яд Вашем Пов'язана категорія Категорія:Праведники народів світу з Польщі, d, Категорія:Праведники народів світу з Нідерландів, d, d, d, d, d, Категорія:Праведники народів с

FIBA European Champions Cup 1981-1982 Competizione FIBA European Champions Cup Sport Pallacanestro Edizione XXV Organizzatore FIBA Europe Date 8 ottobre 1981 - 25 marzo 1982 Partecipanti 24 Risultati Vincitore  Pall. Cantù(1º titolo) Secondo  Maccabi Tel Aviv Cronologia della competizione FIBA European Champions Cup 1980-1981 FIBA European Champions Cup 1982-1983 Manuale La Coppa dei Campioni 1981-1982 di pallacanestro maschile venne vinta dalla Squibb Cantù. Hanno preso parte alla …

Cacajao ayresi[1] Estado de conservação Vulnerável (IUCN 3.1) [2] Classificação científica Reino: Animalia Filo: Chordata Classe: Mammalia Ordem: Primates Família: Pitheciidae Gênero: Cacajao Espécie: C. ayresi Nome binomial Cacajao ayresiBoubli et al., 2008 Distribuição geográfica Cacajao ayresi é uma espécie de uacari, descrito em 2008 na Amazônia brasileira. Foi descoberto por Jean-Phillipe Boubli da Universidade de Auckland depois de seguir Ianomâmis em suas caçadas ao longo…

В'ячеслав Францович Кебічбіл. Вячаслаў Францавіч Кебіч Прапор 1-й Прем'єр-міністр Республіки Білорусь 18 вересня 1991 — 21 липня 1994 року Попередник: Посаду започатковано Наступник: Михайло Чигір Прапор 9-й Голова Ради міністрів БРСР 7 квітня 1990 — 18 вересня 1991 року Поп…

Bagtyyarlyk-LebapDatos generalesNombre Football Club Bagtyyarlyk-LebapFundación 1992Refundación 2008Presidente Kamiljan PrievEntrenador Rinat HabibulinInstalacionesEstadio Türkmenabat StadiumCapacidad 10,000Ubicación Türkmenabat, Turkmenistán Titular Alternativo Última temporadaLiga Ýokary Liga(2014) 10º Copa Copa de Turkmenistán(2013) Primera RondaTítulos 1 (por última vez en 2002) Página web oficial[editar datos en Wikidata] El FC Bagtyyarlyk-Lebap es un equipo de f…

У Вікіпедії є статті про інші географічні об’єкти з назвою Жан Расін. Селище Расінангл. Racine Координати 38°58′09″ пн. ш. 81°54′55″ зх. д. / 38.969400000027775377° пн. ш. 81.91530000002778422° зх. д. / 38.969400000027775377; -81.91530000002778422Координати: 38°58′09″ пн. ш. 81°54′55″ зх.…

The Christ of Havana The Christ of Havana (Spanish: Cristo de La Habana) is a large sculpture representing Jesus of Nazareth, on a hilltop overlooking the bay in Havana, Cuba. It is the work of the Cuban sculptor Jilma Madera, who won the commission for it in 1953. Overview The statue was carved out of white Carrara marble, the same material used for many of the monuments of the Colon Cemetery. The statue is about 20 metres (66 ft) high including a 3-metre (10 ft) base.[1] It w…

French judoka Stéphanie PossamaïStéphanie Possamaï in 2008Personal informationNationalityFrenchBorn (1980-07-30) 30 July 1980 (age 43)Bordeaux, FranceOccupationJudokaSportCountryFranceSportJudoWeight class–78 kgAchievements and titlesOlympic Games (2008)World Champ. (2007)European Champ. (2007) Medal record Women's judo Representing  France Olympic Games 2008 Beijing ‍–‍78 kg World Championships 2007 Rio de Janeiro ‍–‍7…

artikel ini perlu dirapikan agar memenuhi standar Wikipedia. Tidak ada alasan yang diberikan. Silakan kembangkan artikel ini semampu Anda. Merapikan artikel dapat dilakukan dengan wikifikasi atau membagi artikel ke paragraf-paragraf. Jika sudah dirapikan, silakan hapus templat ini. (Pelajari cara dan kapan saatnya untuk menghapus pesan templat ini) Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahka…

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (يوليو 2019) مايك كومي معلومات شخصية الميلاد 19 مايو 1926  الوفاة 26 نوفمبر 2012 (86 سنة)   ريتشموند  مواطنة الولايات المتحدة  الحياة العملية المهنة لاعب كرة قاعدة  الر…

  「私立中山图书馆」重定向至此。关于其他用法,请见「中山图书馆」。 厦门市图书馆中山分馆厦门市图书馆鼓浪屿分馆國家/地區 中华人民共和国類型市立公共圖書館分馆建立 中華民國十四年(1925年)授權法源《中华人民共和国公共图书馆法》《事业单位登记管理暂行条例》地址福建省厦门市思明区鼓浪屿中華路4號隸屬廈門市圖書館使用借閲憑證厦门市

Greatest Hits (англ. найкращі хіти), або The Best of (англ. Найкраще [з творчості]), The Very Best of (англ. Найкраще [з творчості]) і The Best (англ. Найкраще) — поширена назва музичних альбомів, що являють собою збірки найкращого матеріалу (за комерційним, художнім або іншим критерієм), створеного …

As of 2021[update], there were about 9,000 electric vehicles registered in Wisconsin.[1] Government policy As of 2022[update], the state government offers tax rebates of up to $1,000 for electric vehicle purchases.[2] As of 2021[update], the state government charges a $100 registration fee for electric vehicles, and $75 for plug-in hybrid vehicles.[3] Charging stations As of February 2022[update], there were 380 public charging station…

Monumen Besar Mansudae di Pyongyang pada tahun 2014 menggambarkan Kim Il-sung (kiri) dan Kim Jong-il (kanan), dengan para pengunjung melakukan penghormatan.[1] Kultus individu Korea Utara mengoroti keluarga pemerintahannya, keluarga Kim,[2] telah ada di Korea Utara selama berdasawarsa-dasawarsa dan dapat ditemukan dalam banyak contoh budaya Korea Utara.[3] Meskipun tak diakui oleh pemerintahan Korea Utara, sebagian besar pembelot dan pengunjung Barat menyatakan bahwa huku…

Mark Indelicato (2008) Mark Indelicato (* 16. Juli 1994 in Philadelphia, Pennsylvania) ist ein US-amerikanischer Schauspieler und Sänger. Er wurde durch seine Rolle in der ABC-Comedy-Serie Ugly Betty bekannt. Biografie Mark Indelicato lebt derzeit in New York City und studiert an der Professional Performing Art School. Zusätzlich nimmt er Gesangsunterricht an der Dupree School of Music in Linwood in New Jersey. Als Achtjähriger begann er seine Schauspielkarriere im Philadelphia’s Walnut Str…

Aspect of the life of the Islamic prophet Muhammad Part of a series onMuhammad Life Mecca Hijrah Medina After Conquest of Mecca Farewell Pilgrimage (Farewell Sermon) Hadith Milestones and records Career Military Diplomatic Miracles Quran (First revelation) Isra and Mi'raj Splitting of the Moon Views Jews Christians Perspectives Islam Bible Judaism Medieval Christian Historicity Criticism Succession Saqifah Ghadir Khumm Companions of Muhammad Hadith of the pen and paper Ahl al-Bayt Praise Salawat…

This article uses bare URLs, which are uninformative and vulnerable to link rot. Please consider converting them to full citations to ensure the article remains verifiable and maintains a consistent citation style. Several templates and tools are available to assist in formatting, such as reFill (documentation) and Citation bot (documentation). (September 2022) (Learn how and when to remove this template message) Mixed use , (Office, Residential) in Pasig, PhilippinesThe Orient Square BuildingGe…

Iranian military official (1918–2000) TimsarAbbas GharabaghiMinister of InteriorIn office27 August 1978 – 4 January 1979MonarchMohammad Reza PahlaviPrime MinisterJafar Sharif-EmamiGholam-Reza AzhariPreceded byAsadollah Nasr EsfahaniSucceeded byShapour BakhtiarMember of Regency CouncilIn office13 January 1979 – 22 January 1979Appointed byMohammad Reza Pahlavi Personal detailsBornAbbas Gharabaghi(1918-11-01)1 November 1918Tabriz, Qajar IranDied14 October 2000(2000-10-14) (a…

2014 film The Man Who Defended Gavrilo PrincipFilm posterSerbianBranio sam Mladu Bosnu Directed bySrđan KoljevićStarringNikola Rakočević Vuk KostićRelease date 14 October 2014 (2014-10-14) CountrySerbiaLanguageSerbian The Man Who Defended Gavrilo Princip (Serbian: Branio sam Mladu Bosnu) is a 2014 Serbian film directed by Srđan Koljević. The film is based on the true story of the assassination of Archduke Franz Ferdinand of Austria. The main character is Rudolf Zistler, a l…

United States historic placeNorcross Brothers Granite QuarryU.S. National Register of Historic Places Show map of ConnecticutShow map of the United StatesLocationQuarry Rd., Branford, ConnecticutCoordinates41°17′1″N 72°44′32″W / 41.28361°N 72.74222°W / 41.28361; -72.74222Area69 acres (28 ha)Built1887 (1887)NRHP reference No.03000315[1]Added to NRHPJune 6, 2003 The Norcross Brothers Granite Quarry, more recently the Castellucci Quarr…

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 54.152.77.92