Jan II (wł. Merkuriusz ur. w Rzymie, zm. 8 maja 535 tamże) – 56. papież w okresie od 2 stycznia 533 do 8 maja 535[1].
Życiorys
Urodził się w Rzymie jako Merkuriusz, syn Projektusa. Był pierwszym papieżem, który po wyborze zmienił imię[1]. Zrobił to zapewne dlatego, że Merkury jest imieniem rzymskiego boga[1].
Został wybrany na Stolicę Piotrową po dwuipółmiesięcznym wakacie, który był okresem korupcji i intryg[2]. Za jego pontyfikatu wnuk Teodoryka Wielkiego, Atalaryk wydał dekret zakazujący łapownictwa i kupowania głosów podczas elekcji papieskiej[2].
Jako papież wspierał politykę religijną cesarza Justyniana I Wielkiego[2]. 15 marca 533 roku papież zaakceptował dekret cesarza, który był zgodny z nauką pierwszych czterech soborów i zawierał formułę teopaschistyczną (odrzuconą wcześniej przez Hormizdasa)[2]. Jan II powierzył także Cezaremu z Arles patronat diecezji w Riez, w której powstał wakat na skutek rezygnacji (wymuszonej przez papieża) Contumeliosusa[2].
Przypisy
Bibliografia
- Pope John II. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
