W czerwcu gezowie przejęli Dordrecht i Gorkum. Kalwiniści najpierw uwięzili mieszkających w Gorkum franciszkanów: gwardiana Mikołaja Picka, wikarego domu Hieronima z Weert, Teodoryka Endem z Amersfoort, Nikazjusza Jonsona z Heeze, Willada z Danii, Gotfryda z Melveren, Antoniego z Weert, Antoniego z Hoornaert i Franciszka Roye z Brukseli. Do kapłanów dołączyli bracia laicy: Piotr z Asche i Korneliusz Wijk z Dorestat. Uwięziono również księży diecezjalnych z Gorkum: Leonarda Vechela z Hertogenbosch i jego wikarego Mikołaja Janssena, nazywanego Poppelem. Janssen pochodził z Welden w Belgii. Po nich uwięziono Godfryda van Duynsen – kapłana, który duszpasterzował w swym rodzinnym mieście oraz Jana Lenartza, kanonika regularnego św. Augustyna, ojca duchownego kanoniczek z Gorkum[2].
Gdy wymienionych torturowano, zmuszając ich do odstąpienia od wiary, kalwiniści pojmali i uwięzili jeszcze dominikanina Jana z Kolonii, pobliskiego proboszcza, który, gdy usłyszał o uwięzieniu franciszkanów, chciał udzielić im sakramentów. Do aresztu trafili także norbertanie Jakub La Coupe i Adrian Jansen oraz ksiądz Andrzej Wouters z Heynoord.
Śmierć męczenników z Gorkum
Po torturach w więzieniu w Gorkum męczennicy zostali przeniesieni do Brielle. Po drodze pokazywano ich ciekawskim, którzy stali przy trakcie, pobierając opłatę pieniężną. W Brielle urządzono przesłuchanie. Próbowano wymusić na więźniach odstępstwo od wiary w prawdziwą obecność Chrystusa w Eucharystii i prymat papieża w Kościele. Wstawiali się za nimi mieszkańcy Gorkum. Proszono o interwencję księcia Wilhelma Orańskiego, który nakazał uwolnienie księży i zakonników. Pomimo tego Willem II van der Marck, przywódca gezów, kazał wszystkich powiesić. Mordu dokonano 9 lipca[3]. Według relacji naocznych świadków: „Egzekucja została przez oprawców przeprowadzona bardzo niedbale. Nie zatroszczyli się o to, aby sznury dobrze zaciskały gardła skazańców i by w ten sposób szybko skonali (...). Przeprowadzenie egzekucji trwało około dwóch godzin. Rozpoczęło się około godziny drugiej w nocy, a zakończyło się około godziny czwartej”[4]. Zbrodnia miała miejsce w spichlerzu przy klasztorze św. Elżbiety, byłej siedzibie augustianów[5]. Ciała zabitych zostały przez gezów poćwiartowane[6]. W nocy z 10 na 11 lipca wrzucono je do dwóch wykopanych dołów i zasypano.
Kult publiczny
Ekshumacja miała miejsce w 1615. Ciała 19 męczenników z Gorkum przeniesiono do kościoła franciszkańskiego w Brukseli. Do kultu publicznego wystawiono je 22 czerwca1616.
↑Tadeusz Słotwiński, Maksymilian Damian: Święci franciszkańscy na każdy dzień. Wrocław: Wydaw. Św. Antoniego, 2003, s. 248. ISBN 83-88598-38-4.
↑Józef Wiesław Leon Rosłon: Rozważania o świętych zakonu franciszkańskiego: na podstawie Mszału Serafickiego. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej, 1981, s. 169.
↑Liturgia Godzin. Teksty własne zakonów franciszkańskich w Polsce. Tom III/IV. Katowice Panewniki: Kuria Prowincjalna Franciszkanów, 1989, s. 259. ISBN 83-7014-142-0.
↑Mszał franciszkański. Wrocław: Wydaw. Św. Antoniego, 1998, s. 174-177. ISBN 83-85880-48-8.
↑Lázaro Iriarte, Józef Salezy Kafel, Andrzej Józef Zębik, Krystyna Kuklińska: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 318. ISBN 83-910410-0-X.
