Las fòrmas ancianas son : castri Amorosii (bastida ~), en latin, en 1289, Castro Amorosio (de ~), castri Amorosii (Ville et ~), en latin, en 1305, castrum Amorosii, en latin, en 1307-1317, Castet Amoros, en occitan, en 1307-1317, castri Amorosi (ecclesia ~), en latin, en 1326. Lo determinant, qu'èra lo nom principau a l'Edat Mejana, s'es oblidat e la comuna, com çò que demòra deu vilatge, se ditz adara La Bastida[2]. La mapa de Sanson au sègle XVII [3], la de Cassini au sègle XVIII [4] portavan simplament Labastide o La Bastide e lo nom oficiau èra Labastide avant de venir oficialament Labastide-Castel-Amouroux en 1879. Pr'aquò, dens un usatge larg e pas sonque locau, lo determinant permet de diferenciar aquera La Bastida de las autas deu medish nom.
La Bastida, prononciat [labas'tidə]. Lo nom ven deu vèrbe bastir, deu francic *bastjan, « trenar », a l'origina « bastir fortificacions trenadas gràcias a paus plaçats a l'entorn d'un castèth » [2]. Lo mot bastida es un participi passat substantivat que designa petitas vilas fondadas aus sègles XIII e XIV, dab franquesas autrejadas aus abitants [5]
Castèthamorós. Dab La Bastida, lo nom complet deuré estar La Bastida Castèthamorós, shens de intercalat (Castèthamorós es pas un aute vilatge e l'abséncia d'atestacions ha causir la solucion mèi simpla), coma per La Bastida Gavaussa o La Bastida Sent Pèire. Dens Castèthamorós, amorós poiré estar un adjectiu derivat deu mot amora, dab lo sens de « cobèrt d'amoras e donc d'arromècs »; pr'aquò, dens l'article Castèlgelós, Bénédicte Boyrie-Fénié justifica la possibilitat deu sens morau de l'adjectiu gelós per l'exemple deu castèth vesin, qualificat d'amorós[6]. I a probablament un ligam semantic enter los dus Castèth-, mès seré puslèu dens l'aute sens. En 1269, data de la creacion de la bastida per Anfós de Peitieus, quina que sia son origina, la finala de Castèlgelós èra dejà çò qu'es adara, dab la prononciacion actuala (atestacion Castelgelous en 1262[7]) e lo gelós, enemic de l'amor, èra un deus tèmas de la lirica trobadorenca; opausar un castèth amorós a un castèth gelós avèva donc un sens precís, coneishut deus contemporanèus e valorizant per lo purmèir.
Veirias, parròpia d'origina e borg (ostau de comuna, escòla). Veiria vòu dire « frièsta veirada, veiriau » o, en toponimia, meilèu « veirèra, fabrica de veire »[2].
Saint-Gény (nom francés). La glèisa (arroinada) èra dedicada a un martir deu sègle IV, a Leitora (com Sent Clar) [8].
Istòria
Lo territòri de La Bastida Castèthamorós èra de la ciutat deus Nitiobròges e après de la diocèsi d'Agen, çò que justifica mèi o mens de lo plaçar dens l'Agenés, situacion acceptada per lo determinant deu nom d'ua auta comuna dens la medisha situacion (nom, oficiau dempui 1919 de Puch-d'Agenais[9]). Dempui lo 13 d'agost 1317 e d'aquí a la Revolucion, èra de la diocèsi de Condòm creada per Joan XXII[10]. Tocava la diocèsi de Vasats, que comença a Castèlgelós e a Pocinhac[11].
A la Revolucion, La Bastida estot causida com caplòc d'un petit canton, avantatge perdut en 1801, quan lo canton de Boglon incorporèt la comuna.
La Bastida annexèt Saint-Giny o Saint-Gény (nom francés) avant 1806. Perdèt Senta Gema e Martalhac en 1879. La medisha annada, Labastide vengot oficialament Labastide-Castel-Amouroux[12].
Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Boglon; es adara deu canton des des Forêts de Gascogne (en francés), donc de las Seuvas/Ahorèsts /deus Bòscs de Gasconha.
.svg){kind=small}