Las fòrmas ancianas son : Sanctus Archontius en 1078, Ecclesia S. Petri de Sancto Arcontio, et ecclesia ipsius Sancti Arcontii en 1262, Sanctus Arconcius en 1309, Castrum et villa Sancti Arcontii en 1335, Cura Santi Arcontii secus Elaverim en 1406, Le chastel de Saint-Arcons en 1478, Sainct Arcomps en 1570, Saint Alcons en 1683, Arcons-sur-Allier en 1793 [2].
I a pas de dobte sobelh nom delh sant : s'agís de Sant ArconÇ. La comuna z-es Sent Arconç d'Alèir o Sent Arcònç d'Alèir (finala muda). Veire Sent Arcònç de Barjas. Sant Arconç o Sant Arcònç representa Archontius, nom grèc d'un avesque de Vivièrs[3].
Istòria
En 1789, Sent Arconç dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de Lanjac e delh ressòrt de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de Sant Lop; l'abadessa de las Chasas presentava a la cura[2].