Las fòrmas ancianas son : Gangetica terra (?) en 819, Prior de Javalge en 1278, Javalgues en 1285, Gavalgue, Galvague en 1287, Javalgue en 1298, Jalvaigues en 1401, Jevalgues en 1494, Javaulgue en 1543, Javaugues en 1669 [2].
Segon Dauzat, Javaugues ven delh nom gallic d'òme Gabalus, etnic [nom que vòu dire « lo Gabal »], ambelh sufixe -ica[3].
Segon Xavier Delamarre, Javaugues ven de Gabalicā, las proprietats de *Gabalicos, inatestat [Gabalos es atestat][4].
I a pas una sola fòrma en -a en finala, nimai en -as. Se pòt donc que l'etim sia meilèu lo masculin plurau, Gabalicos.
La prononciacion aproximativa z-es [dza'vawgə] a Mercuèr[5].
Istòria
En 1789, Javaugues, qu'èra un fèu vassau delh ducat d'Auvernhe, dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion e subdelegacion de Briude e delh ressòrt del presidiau de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Briude, èra dedicada a Sant Lop [2].
Javaugues
Frugières-le-Pin 
.svg){kind=small}
