Las fòrmas ancianas son Ecclesia de Rouret en 1270, Eccl. B. Mariæ de Roureto en 1348, Rouretus Superior en 1390, Paroisse Nostre-Dame de Rauret en 1569, Rouret Sobeyre en 1571, Rauret-l'Église en 1574 [2]. Rauret ven delh latin robur, roborem, « chèine, ròure », ambelh sufixe collectiu -etum, per designar un luòc ont i a de ròures [3].
Lo sens es clar, pasmens demòran de questions. Quanha es la prononciacion ? Que representa Rouret de 1270 ? [ru-] o [rɔw-] (que pòt passar a [raw-] per dissimilacion e justificar la grafia Rauret, pueis eventualament passar a [ru-] per monoftongason de tipe auvernhat) ? Se la prumèira sillaba es totjorn estada [ru-] dempueis las prumèiras fòrmas, la grafia Rauret pòt èsser analogica. Consultar tanben las atestacions de Rauret bas o Rauret Soteiran.
Rauret bas (nom supausat)
Vialatge situat a 300 m a l'oèst de Rauret.
Las fòrmas ancianas son Roret inferior en 1270, Rauzet lo Soteyra, Rouzet lo Soteyra en 1313, Rouzetus Inferior en 1390, Rauret-Inférieur en 1541, Rouret Soteyra en 1543 [2]. Fenomèn transitòri d'assibilacion.
Lo nom es lo diminutiu de Rauret e chal pas supausar necessàriament la preséncia de ròures (roires, rores, roves).
Jagonaç
Las fòrmas ancianas son Jagonas en 1285, Jagonassium en 1382, Jagonacium, Jagunnacium en 1390, Jagonacum en 1424, Jagonnas en 1507 [4].
I a un vialatge e un chastèl. Segon Joan Arçac, lo nom vendriá benleu delh latin diaconus, nom de foncion, ambelh sufixe -aciu, utilizat tanleu l'epòca imperiala per los noms de domenis, interpretat dins d'atestacions coma -acum. Dins *Diaconacium, dia- passèt a dja-, puei ja-. Los vestigis de muralhas e de teules romans trobats a Champredond asseguran l'ancianetat de l'ocupacion [5].
Probabla derivacion celtica en -ate-ati, nom delh proprietari a determinar. Ligam lingüistic o d'influéncia amb Jagonzac, 5 km alh Nòrd-Oèst ?
Jonchèiras
I a las roeinas d'un chastèl. Las fòrmas ancianas son Joncheyras en 1164, Jancheiras en 1283, Castrum de Juncheriis en 1289, Juntgeyras en 1370, Dominus Jungeriarum en 1402, Vicaria S. Petri infra castrum de Juncheriis en 1516, Jonchières en 1541 [6].
Nom identic alhs Jonquièras lengadocians, que ven delh latin juncus, ambelh sufixe -aria, alh plural. Supausa la preséncia de joncs, planta delhs endreits sanhoses [7],[8] (lo vialatge es dins la val d'Alèir).
Jonche(i)retas (nom supausat), sobre la plana nauta, es lo diminutiu de Jonchèiras.
Arquejols
Las fòrmas ancianas son Arcogiæ en 1456, Arqueujas en 1507, Arcojas en 1511 [9].
Sembla un equivalent d'Arcueil, eventualament lo vialatge d'*Arcos (lo nom d'òme Arcus es atestat e pòt representar la latinizacion d'un *Arcos celtic, mas i a tanben Arcū, atestat). L'etime pòt èsser *Arco-ialon, amb -ialon qu'es un espaci desboijat dins lo bòsc, biais normal de crear un vialatge novèl [10],[11].
Joan Arçac supausava un tèma idronimic preindoeuropèu *ar-ak- davant o-ialo[12], teoria que chal probablament oblidar. la grafia es probablament Arcuege.
Istòria
Lo chastèl de Jonchèiras saguèt la residéncia d'una baroniá de Velai. Alh fial delhs secles, la baroniá, que remplacèt la vijariá pus anciana, perdèt en espandida, mas demorèt importanta. Taiqua la revolucion, demorèt una de las 18 Baroniás Diocesanas que donavan a son senhor lo dreit de téner sesilha dins los Estats particulars de Velai (tirat de la Wikipédia francesa) [cal referéncia].
En 1789, Rauret èra de la província de Velai, de la subdelegacion e seneschauciá del Puèi. Sa gleisa parochala, diocèsi delh Puèi de Velai e archipreirat de Solanhac, èra delh vocable de l'Assompcion; lo chapítol catedral delh Puèi presentava a la cura [2].
Las comunas de Jagonaç (Jagonàs) e Jonchèiras (noms supausats), d'ancians fèus vassals de l'avesque delh Puèi, saguèron incorporadas a Rauret per ordenança delh 27 de novembre de 1832[4],[6]. Ni Jagonaç nimai Jonchèiras son marcats coma de paròchas sobre la mapa de Cassini, mas coma de luòcs ordinaris. En 1832, Jonchèiras èra la comuna pus importanta, mas son borg èra plaçat en situacion periferica dins lo novèl ensemble e sa gleisa o chapèla (se n'i aviá una) permetiá pas de desservir una comuna importanta.