Las fòrmas ancianas son Lode vas 1087, Lodes en 1195, Loudde en 1383, Ecclesia de Lodesio en 1464, Loddes en 1497, Lodesius en 1519, Loude en 1585, Lodde en Vellay en 1608 [2].
Segon Dauzat, Lode(s) ven delh sufixe gallic -ate, inaccentuat, que s'ajusta a una racina escura [3].
Segon Joan Arçac, Lode(s) ven delh gallic lut-, « bolha, terren sanhós », mot qu'a donat l'occitan loda, amb un sufixe qu'es benleu lo sufixe gallic -ate. Lode(s) z-es en riba delh riu de Cereix[4], mas aquela localizacion z-es inexacta : Lode(s) tresplomba aquelh riu situat alh nòrd e un autre a l'èst e se tròba doncas fòra de tota sanha, sus un luòc eissujat.
Segon Xavier Delamarre, l'etime z-es louate, la proprietat de Louos (= Lovos), atestat, o eventualament de la Louā, nom d'aiga [5].
Civeyrac
Las fòrmas ancianas son Civeyrat en 1408, Sivayrat reyre Alvernhe en 1408, Mansus de Siveyraco, m. de Sciveyraco en 1453, Civeyrac en 1506, Civeirac en 1598 [6].
Segon Cassagne e Korsak, Civeyrac ven delh nom latin d'òme Sever(i)us, ambelh sufixe -acum[7]. La grafia es doncas Siveirac.
Pralhac
Las fòrmas ancianas son Prualhacs sive Pruyliacs en 1280, Prohalhac en 1345, Proalhac en 1385, Prolhiacum en 1408, Prolhacum en 1508 [8].
Segon Joan Arçac, l'etime de Pralhac, nom donat tanben en 1813, z-es *Probiliacum, delh nom latin d'òme *Probilius, derivat de Probus, ambelh sufixe -acum[9].
Mestrenac
Las fòrmas ancianas son Luqua de Mestrenac en 1342, Mestrenas en 1813. L'etime de Mestrenac seriá *Mestrinacum, delh nom latin d'òme *Mestrin(i)us, inferit de Mestrius , ambelh sufixe -acum[10].
Posòls
Las fòrmas ancianas son Pozols en 1318, Locus de Posolz-Josserand en 1532, Pousolz-Jousserand en 1585, Pouzols-Jousseran alh secle XVIII (mapa de Cassini), Pouzols de Loudes en 1880[11]. Posòls, alh plural, ven delh latin puteolus, diminutiu de puteus, doncas « petit potz » [12].
L'Estrada
Lo nom, delh latin strata, significa « camin grand ». Seriá sus un compendium entre la Bolena e la Regordana [13], mas, s'es lo meime luòc, sembla tanben sus l'ancian camin Clarmont-Vivièrs.
Collanges
Representa alh plural lo latin colonica, demorat longtemps un apellatiu, « ostal de colon agrari, tèrra cultivada per un colon »[14].
Coblador
Lo nom es atestat en 1234, Coblador. L'occitan coble significa « parelh », mai que mai, en Velai, un ensemble de muòles menats per lo meime mulatèir. Ambelh sufixe -ador, -atoriu en latin, de valor locativa, l'ensemble pòt representar un eslevatge de muòles o un relai mulatèir sus l'estrada delh Puei a Fins[15] (avòra la RN 102).
Lanthenas
Lentenàs (?), atestat Lentenas en 1314, ven delh nom gallic Lentenus [Delamarre cita Lentinos] ambelh sufixe -ate[16].
Istòria
En 1789, Lodes, qu'èra la residéncia d'una de las dètz-e-ueit baroniás diocesanas de la província de Velai, dependiá de la subdelegacion e seneschauciá delh Puei de Velai. Sa gleisa parochala, diocèsi delh Puèi de Velai e archipreirat de Solanhac, èra delh vocable de Sant Alari; l'universitat Sant Maiòl presentava a la cura[2].
Armorial de Pèire e Ponç de LoudesArmorial de la familha de GòrçaArmorial de la familha de las SerpentsArmorial de la familha de Polinhac
↑Jean-Marie Cassagne et Mariola Korsak, Les noms de lieux de la Haute-Loire : D'où vient le nom de mon village ?, Bordeaux, Editions Sud-Ouest, 2006, p. 79
.svg)
.svg){kind=small}
