Las fòrmas ancianas son Senolium, latinizacion, vas 1160, Ecclesia de Senoiolo, en 1178, Senogol, vas 1213, Seneiolum, vas 1266, Senoiol, en 1267, Senueiol, en 1313, Sennuyol, en 1315, Senneiol, Senneyol, en 1342, Parrochia de Senoyolio, en 1346, Cenoyelh, en 1349, Senueylh, en 1357, Locus de Senholio, en latin, en 1383, Senulogium, latinizacion de 1391, Senegol, en 1408, Cenologium, latinizacion de 1419, Senuegol, en 1448, Senegolium, en latin, en 1449, Senogholium, en latin, en 1462, Senegholium, en latin, en 1505, Ceneujol, en 1507, Senejolium, en latin, en 1531, Senegoulh, en 1534, Seneghol, en 1535, Seneujol, en 1567, Senajon, Sanajon, Cenajon, en 1590, Seneughol, en 1607, Seneuiol, en 1635, Seneuge, en 1780 [2]. Las prumeiras fòrmas representan *Senòjol, al sègle XIII o XIV apareis *Senuèjol (diftongason de ò tonic), a data inconeissuda *Sen(u)èjol (reduccion del diftongue), a l'entorn de la fin del sègle XVI, l'auvernhat pòt pas mai articular -l finala pòsttonica, davant lo sègle XVIII pòt pas mai articular la finala o (['u]) pòsttonica. La grafia Seneuge es a comparar amb Chanteuges. Mas quanha prononciacion exacte representava Seneuge ? La prononciacion a chamjat o pas desempueis ?
Dauzat e Rostaing explican lo nom per los mots gallics senos, « vielh » e ialo, « clar, esclairada, esclairòl » [3]. Per Delamarre, seno-ialon pòt representar « vialatge de Senos » (nom de persona) o « vialatge vielh » [4]. Lo sens d'origina del mot -ialon mòstra qu'un vialatge novèl s'establissiá en eissartant un bòsc; lo sens en gallic tardiu venguèt « vialatge » [5].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
En 1789, Séneujols z-èra de la diocèsi delh Puèi de Velai e de l'archipreirat de Solanhac, de la província de Velai, de la subdelegacion e seneschauciá delh Puèi. Sa gleisa parochala èra delh vocable de Santa Anna; l'abat delh Monestier de Gaselha presentava a la cura [2].
.jpg)
.svg){kind=small}
