Las fòrmas ancianas son Ecclesia de Capella, en latin, en 1252, Prioratus Capellae Berti, en latin, en 1285, Prior Capella Bertini, en latin, en 1383, La Chappelle-Berti, en 1401 [2]. Lo mot chapela aguèt los sens successius de « partida de la gleisa de Tors que gardava lo mantel, la cappa, de Sant Martin, de « partida de gleisa amb un autar segondari », pueis de « petita gleisa ». Lo determinant Bertin es un nom d'òme, lo senhor versemblablament [3]. Sovent, lo nom de chapela marca l'anciana preséncia d'una gleisa qu'èra una annèxa d'una gleisa parochala.
Estubla(t)
Estublat es atestat mas dins la mapa de Cassini (secle XVIII) [4].
Sembla un transferiment delh de Monlet, atestat mantun còp (Escublac en 1323) [4], mas lo vialatge de la Chapela Bertin es pus important avòra.
Istòria
En 1789, La Chapela Bertin èra de la província d'Auvèrnhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de La Chaa Dieu e delh ressòrt de Riam. Sa glèisa parochala, diocèsi del Puèi de Velai e archipreirat de Sant Pàulhan, èra delh vocable de Sant Marcelin; lo prior, davant 1599 e en 1648, e l'avesque delh Puèi, en 1789, ne'n saguèron los collators successivament [presentavan a la cura][2].