La prononciacion es [ra'dzadə] a Solatges, Rossairòlas, [ra'dzadɔ] o [ra'dzadə] a Lastiguet, [ra'dzada] o [ra'dzadɔ] a Vabres[2].
Las fòrmas ancianas son Vicaria Radicatensis, en latin, al sègle X, Vicaria de Ragades, (o de Rogades) al sègle X, Ratghada, au debut dau sègle XIV[3], en 1393[3], e encara en 1418, Ratgada, al sègle XIV, Raghada, en 1401, Raighadat, en 1508, Raiade, en 1672, Reghéade, en 1727, Regeade, Reghade, en 1784 [4],[5].
Segon Dauzat e Rostaing, Rajada vendriá delh latin radix, « raiç, racina », alh sens de « socha », ambelh sufixe -ata, o de lors eiretèirs.[6] Seriá doncas un toponime que gardariá la sovenença d'un ancian eissartatge, probablament pendent la nauta Edat Mejana.
Segon Negre, lo nom deriva de l'occitanrajada, « efusion, escampament de liquide, lo fait de rajar », a prepaus delh [un delhs dos] torrent [7].
La màger part de las fòrmas ancianas (avant 1500) son en -tga-, en -dica- (latinizacion) o en -tgha-. Se l'etime es en -dia, l'evolucion es en -ja- e non pas en -tja- (gaudium > gaug, gaudiosus > gaujós). Totun, se l'etime es en -dica-, coma o pensan Dauzat e Rostaing, l'evolucion es en -tja-, coma es abituau dens los nuclis *D'K, *T'K. Es rar d'aver de talas formas ancianas, encara mens nombrosas, per un etime en -dia-, donc l'etime en -dica- sembla la causida mei prudenta.
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
↑ 3,0 et 3,1Font-Réaulx Jacques de. Pouillés de la province de Bourges (Texte) Paris : Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 1961. 584 p. (Recueil des historiens de la France. Pouillés, 9-1)
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Rajada
Solatges 
.jpg)
.svg){kind=small}
