W 1945 strażnica miała etat 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego. Dla każdej strażnicy przewidziano motocykl z przyczepą, 12 koni wierzchowych, 4 taborowe i w zasadzie odpowiadało to w/w stanowi. Natomiast strażnica miała 2 konie wierzchowe i 2 taborowe. Podstawę uzbrojenia stanowiły pistolet TT, karabin bojowy (kb) z bagnetem, pistolet maszynowy PPSz-a, karabin maszynowy DP, oraz pistolet sygnałowy wz. 44[3].
W 1952 obsada strażnicy WOP Koniaków: dowódca strażnicy, zastępcy do spraw politycznych i zwiadu, szef strażnicy. Załogę stanowiło około 60 podoficerów i szeregowych. Wśród nich byli żołnierze do obsługi koni, podoficer łączności, 2 kucharzy i 2 przewodników psów służbowych. Do służby i dojazdu do batalionu służyły 2 konie do jazdy wierzchem. Do transportu żywności i prac wykorzystywano 2 konie taborowe. Strażnica korzystała z bryczki i wozu taborowego.
Od 15 marca 1954 w Wojskach Ochrony Pogranicza wprowadzono nową numerację strażnic[b]. Strażnica WOP Krężelka II kategorii otrzymała numer 205[5].
W 1954 rozformowano strażnicę w Koniakowie, a w jej miejsce zorganizowano strażnicę nr 205 – II kategorii w Krężelce[c].
1 stycznia 1960 była jako 4 strażnica WOP III kategorii Krężelka.
W 1961 w strażnicy WOP Krężelka był: dowódca strażnicy, zastępcy do spraw politycznych i liniowych, szef strażnicy. Załogę stanowiło 6 podoficerów (dowódców drużyn), 2 podoficerów rozpoznawczych i około 40 szeregowych. Poprzedni dowódca i szef strażnicy zostali dyscyplinarnie zwolnieni z zawodowej służby wojskowej za rozkład dyscypliny i złe pełnienie służby[8].
1 stycznia 1964 była jako 31 strażnica WOP lądowa IV kategorii Krężelka[10].
W 1964 rozformowano strażnicę WOP IV kategorii Krężelka o stanie 27 wojskowych[11]. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy państwowej przejęła Strażnica WOP Jaworzynka. W miejscu byłej strażnicy WOP Krężelka wybudowano dom wczasowy, pozostał tylko budynek gospodarczy (stajnia–garaż), na szczytnej ścianie są wyrzeźbione dwie głowy końskie i data 1953 rok[12].
Ochrona granicy
Sposób ochrony granicy podano za: SławomirS.ŻurawlowSławomirS., Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, s. 45, 47–48, 51–53.
W 1947 200 strażnica WOP Koniaków ochraniała odcinek granicy państwowej[3]:
Włącznie od znaku granicznego nr III/191, wyłącznie do znaku gran. nr III/201.
W 1960 4 strażnica WOP Krężelka III kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 6670 m:
Włącznie od znaku gran. nr III/190, wyłącznie do znaku gran. nr III/200.
Wydarzenia
Wydarzenia podano za: SławomirS.ŻurawlowSławomirS., Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, s. 45, 47–48, 51–53.
1945 – 10 grudnia pododdział NSZ w sile 8 osób dokonał napadu na mieszkańca miejscowości Potok Wielki k. Koniakowa. O dokonanej napaści poszkodowany powiadomił strażnicę w Koniakowie. Dowódca strażnicy zorganizował pościg. Napastnicy zostali zatrzymani.
1947 – 26/27 września w nocy pięcioosobowa grupa dokonała napadu rabunkowego na dom Jana Kukuczki w Istebnej. Zabrali ubrania i oddalili się w kierunku Babiej Góry. Pościg prowadzony przez strażnicę był bezskuteczny.
1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[13]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[14].
Wykaz komendantów/dowódców strażnicy podano za: SławomirS.ŻurawlowSławomirS., Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, s. 50–54.
Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
SławomirS.ŻurawlowSławomirS., Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1400/3, k. 590–620; Rozkazy zarządzenia i wytyczne w zakresie wszelkiego rodzaju zaopatrzenia. Wykaz dyslokacyjny jednostek i pododdziałów WOP na dzień 1 stycznia 1964.