Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 35 – zlikwidowany samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na granicy polsko-czechosłowackiej.
Na podstawie rozkazu MON nr 055/org. z 20 marca 1948, na bazie Rzeszowskiego Oddziału WOP nr 8, sformowano 15 Brygadę Ochrony Pogranicza, a 37 komendę odcinka WOP przemianowano na batalion Ochrony Pogranicza nr 35[2] JW 3442 (Zarządzenie SzSG Nr 0039/Org. z 11 sierpnia 1948)[3].
Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 205/Org. z 4 grudnia 1948, z dniem 1 stycznia 1949, Wojska Ochrony Pogranicza podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego[4]. Zaopatrzenie batalionu przejęła Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej[5].
1 stycznia 1951, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org. z 3 czerwca 1950, na bazie 15 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 26 Brygadę Wojsk Ochrony Pogranicza, a 35 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 264 batalion WOP[6].
Działania bojowe
30 kwietnia 1948 grupa operacyjna batalionu pod dowództwem ppor. Baranowskiego wspierała pododdziały 1 Brygady KBW w likwidacji niedobitków UPA w rejonie Suche Rzeki – Hulskie. W walce wyróżnili się: st. sierż. Wacław Grześ, kpr. Kazimierczak, st. szer. Bednarek, szer. Gumieńczuk i szer. Skóra[7].
Struktura organizacyjna
Dyslokacja batalionu przedstawiała się następująco[8] :
Przypisy
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
