Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 3 – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.

Na podstawie rozkazu MON nr 055/org. z 20 marca 1948, na bazie Mazurskiego Oddziału WOP nr 5, sformowano 7 Brygadę Ochrony Pogranicza, a 22 komendę odcinka WOP przemianowano na batalion Ochrony Pogranicza nr 3^[2].

Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 205/Org. z 4 grudnia 1948, z dniem 1 stycznia 1949, Wojska Ochrony Pogranicza podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego^[3]. Zaopatrzenie batalionu przejęła Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskej^[4].

Z dniem 1 stycznia 1951, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950, na bazie 7 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 19 Brygadę Wojsk Ochrony Pogranicza, a 3 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 191 batalion WOP^[5][6].

 Osobny artykuł: Bataliony ochrony pogranicza.

Dyslokacja batalionu przedstawiała się następująco^[7] :

• dowództwo i sztab batalionu – Braniewo
• 106 strażnica OP – Frombork
• 107 strażnica OP – Gronowo
• 108 strażnica OP – Mędrzyki (Modrzewie)
• 109 strażnica OP – Mątyty (Montitten)

• Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
• Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
• Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
• Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
• Wykaz dyslokacyjny etatowych pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z dnia 20 października 1956 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.