23 maja 1920
Bojary (sielsowiet Słoboda)
Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich
ofensywa wojsk Tuchaczewskiego nad Berezyną
zwycięstwo 4 DS
Bitwa pod Bojarami – walki pododdziałów 12 pułku piechoty kpt. Władysława Mielnika z oddziałami Armii Czerwonej toczone w ramach bitwy nad Berezyną w okresie wojny polsko-bolszewickiej.
14 maja 1920 ruszyła sowiecka ofensywa wojsk Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego[1]. 15 Armia Augusta Korka i Grupa Północna Jewgienija Siergiejewa uderzyły na pozycje oddziałów polskich 8 Dywizji Piechoty i 1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej w ogólnym kierunku na Głębokie. Wykonująca uderzenie pomocnicze 16 Armia Nikołaja Sołłohuba[2] zaatakowała oddziały 4 Armii gen. Stanisława Szeptyckiego[3]. Wobec skomplikowanej sytuacji operacyjnej, 23 maja rozpoczął się ogólny odwrót wojsk polskich w kierunku zachodnim[4].
23 maja pod Bojarami oddziały sowieckiej 4 Dywizji Strzelców ze składu 15 Armii uderzyły na stanowiska obronne 12 pułku piechoty kpt. Mielnika[5]. Przez całe popołudnie pułk odpierał falowe ataki piechoty sowieckiej. Jego I batalion stracił kolejno dwóch dowódców. Przeciwnik również poniósł ogromne starty. Sowiecka dywizja pozostawiła na przedpolu około trzystu poległych i rannych. Pod osłoną nocy pułk wycofał się na kolejną rubież opóźniania[6].
Bitwa pod Bojarami opóźniła natarcie 4 Dywizji Strzelców, która po poniesionych stratach w dniu następnym utknęła na południowy wschód od jeziora Narocz[6].
Lokasi Pengunjung: 52.14.184.10