8 Dywizja Kawalerii (RFSRR)

8 Dywizja Kawalerii
8-я кавалерийская дивизия
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Nazwa wyróżniająca

Czerwoni Kozacy

Działania zbrojne
wojna domowa w Rosji
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Wołoczyskami (11–24 VII 1820)
bitwa pod Chodorowem (19 VIII–9 IX 1920)
bitwa pod Sokołówką (27 VIII 1920)
bitwa pod Knihyniczami (5 IX 1920)
Organizacja
Rodzaj wojsk

Jazda

Podległość

14 Armia

8 Dywizja Kawalerii Czerwonych Kozaków (ros. 8-я кавалерийская дивизия Червонного казачества) – związek taktyczny kawalerii Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

 Osobny artykuł: Czerwoni Kozacy.

16 września 1920 żołnierze jednej z brygad ze składu 8 Dywizji Kawalerii wzięli udział w zwycięskiej dla Armii Czerwonej bitwie pod Dytiatynem, jednej z czterech bitew, która doczekała się miana: "polskie Termopile".

26 października 1920 8 DK razem z 17 Dywizją Kawalerii weszła w skład nowo utworzonego w składzie Frontu Południowo-Zachodniego 1 Korpusu Czerwonych Kozaków, a jej dowódca Witalij Primakow został równocześnie dowódcą korpusu[1].

Struktura organizacyjna

Przed bitwą pod Wołoczyskami[2]:

  • 22 Brygada Kawalerii
  • 23 Brygada Kawalerii
  • 24 Brygada Kawalerii
  • dywizjon rozpoznawczy
  • dywizjon artylerii konnej

Żołnierze dywizji

Dowódcy dywizji
Komisarze
  • Michaił Mołczanow (17 września 1919 –?)
  • Michaił Biełousow (był na pocz. grudnia 1919)
  • Pietrowski (3 grudnia 1919 – 9 czerwca 1920)
  • Witalij Primakow (9 czerwca – 6 grudnia 1920)
  • Gende (6 – 24 grudnia 1920)[3]

Przypisy

  1. Илья Полонский, Червонные казаки Примакова [online], Военное обозрение [dostęp 2020-12-22] (ros.).
  2. Kukiel 1923 ↓, zał.
  3. a b Кавалерия гражданской войны. Командный состав кавалерийских соединений и объединений. rkka.ru. [dostęp 2020-12-04]. (ros.).

Bibliografia