Tartaków

Tartaków
Тартаків
Ilustracja
Pałac Lanckorońskich w Tartakowie z XIX w.
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

czerwonogrodzki

Powierzchnia

2,43 km²

Wysokość

207 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


1505
619 os./km²

Nr kierunkowy

+380 58

Kod pocztowy

80033

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Tartaków”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Tartaków”
Ziemia50°27′45″N 24°23′55″E/50,462500 24,398611

Tartaków (ukr. Тартаків, Tartakiw; do 1939 także Tartaków Miasto) – wieś (dawniej miasto) na Ukrainie w obwodzie lwowskim, w rejonie czerwonogrodzkim. Liczy około 1500 mieszkańców.

W granicach Tartakowa znajdują się dawniej samodzielne wsie Tartaków Wieś i Tartakowiec.

Historia

Miasteczko założone w 1426 roku. W 1685 roku otrzymało prawo magdeburskie, oraz przywilej na jarmarki i targi. Wytyczono wówczas kwadratowy rynek oraz zbudowano ratusz z wieżą zegarową[1]. W XVII wieku było główna rezydencją hetmana Feliksa Kazimierza Potockiego (późniejszą siedzibą hetmana był Krystynopol). W latach 1871–1877 posługę spełniał św. Zygmunt Gorazdowski.

W II Rzeczypospolitej do 1934 roku samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należał do zbiorowej wiejskiej gminy Tartaków Miasto w powiecie sokalskim w woj. lwowskim, której był siedzibą[2].

27 stycznia 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN - UPA zamordowali tutaj 38 Polaków, rabując i paląc polskie zagrody[3].

Po II wojnie światowej w związku z przymusowym wysiedleniu polskiej ludności i poprowadzeniem nowej granicy państwowej na Bugu, Tartaków wraz z całym obszarem gminy Tartaków Miasto został przyłączony do Związku Radzieckiego.

Zabytki

  • W miejscu otoczonego fosą murowanego zamku zbudowanego przez Potockich najprawdopodobniej w XVII wieku[4], w 1898 r. Zbigniew Lanckoroński wzniósł pałac[5] w stylu neobaroku francuskiego[6]. Zaprojektował go znany architekt Wincenty Jan Rawski (młodszy), polski architekt i budowniczy, działający głównie we Lwowie[7]. Przebudowywał oraz projektował także pałace i dwory ziemiańskie, m.in. hr. Lanckorońskiego w Tartakowie, hr. Dzieduszyckiego w Izydorówce oraz dwór Kozłowieckich w Rakowej (1896). Zaprojektował także w roku 1899 siedzibę Dyrekcji Skarbu przy ulicy Jagiellońskiej 52 w Nowym Sączu[8]. Po II Wojnie Światowej w pałacu Potockich - Urbańskich władze sowieckie zorganizowały szkołę podstawową i średnią, najpierw w budynkach gospodarczych obok pałacu, a następnie w samym pałacu. W budynku gospodarczym zorganizowano warsztaty dla uczniów. Na początku lat 90. XX wieku w ogrodzie pałacowym zbudowano nowy obiekt szkolny. Opustoszały pałac w 1994 roku podpalili nieznani sprawcy.
  • kościół rzymskokatolicki pw. św. Michała Archanioła[9] , budowany w latach 1739- ok. 1751, powstały z inicjatywy i funduszy Franciszka Salezego Potockiego konsekrowany w 1794 roku przez arcybiskupa Kajetana Kickiego, metropolitę lwowskiego. Wewnątrz kościoła od 1764 do 1944 roku znajdował się słynący łaskami obraz Matki Bożej Tartakowskiej, który poprzednio wisiał w miejscowym zamku Potockich (do pożaru) a następnie był przechowywany przez Mikołaja Kucharskiego (kapelana Stanisława Potockiego), a po jego śmierci znalazł się w kościele. W 1777 roku obraz został uznany za cudowny. W 1944 roku został wywieziony przez siostry służebniczki do domu zakonu w Dębicy, następnie trafił do kościoła w Łukawcu. 15 maja 2004 roku kopia obrazu powróciła do swojego dawnego miejsca – do kościoła w Tartakowie, oryginał został w Łukawcu. Sam kościół po wysiedleniu z tych ziem Polaków został przekształcony za czasów Ukraińskiej SRR w spichlerz zbożowy miejscowego kołchozu i zdewastowany. Zwrócony katolikom w 2003 roku. Od tego czasu pozostaje remontowany[10].
  • cerkiew murowana z 1875 roku, fundacji proboszcza Emiliana Lewickiego.

Urodzeni w Tartakowie

 Zobacz też kategorię: Ludzie urodzeni w Tartakowie.

Przypisy

  1. Tartaków – nie tylko kościół [online], Nowy Kurier Galicyjski, 22 października 2020 [dostęp 2023-04-27] (pol.).
  2. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554
  3. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1020, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  4. Оксана Лобко (Oksana Lobko): Замок Потоцьких у Тартакові, яким він був
  5. Оксана Лобко (Oksana Lobko): Коли Тартаківський палац ще був палацом
  6. Оксана Лобко (Oksana Lobko): Інтер'єр тартаківського палацу
  7. Оксана Лобко (Oksana Lobko): Тартаківські атланти
  8. L. Migrała: Ulica Jagiellońska w Nowym Sączu od końca XIX wieku do 1945 roku - mieszkańcy i zabudowa. Nowy Sącz: 2012, s. 92. ISBN 978-83-933269-1-4.
  9. Agata Dworzak: Freski w kościele p.w. Św. Michała Archanioła w Tartakowie. W Sztuka kresów wschodnich. T. VII. Kraków: Oficyna Wydawnicza TEXT, 2012, s. 65-93.
  10. Konsekrowane Wizerunki Matki Bożej. Matka Boża Niepokalanie Poczęta z Łukawca

Bibliografia