La prononciacion es [ʂɛ̃mmɒr’ti] [degyr’ʂũn] [1].Las fòrmas ancianas son Sancti Martinus Lerms en 1273, Sancti Martinus de Lerni en 1273, Hom (sic) au segle XIII, -Heremo en 1382, l'Air en 1615. Un erm es un luec inculte; pòt correspondre a un ermitatge, mas sembla pas que sia entau aicí [2]. Sent Martin es un agiotoponime : 'quò's un nom de luec que fa referéncia a un nom de sent, Sent Martin de Tors, avesque de Tors, evangelizator de las Gàllias au sègle IV [3]. Lo vocable es signe d'una granda ancianetat per una paròfia.
Gurçon es lo nom d'una anciana chastelania, dont las atestacions son Gorzom (1105), Gorson (sègle XII), puèi en latin Curzum (1254), Gorsonium, Gursonium (sègle XIV). Ven d'un nom de persona latin, Curtius, emb lo sufixe -onem[4]. *Cŭrtione(m) dona *Gorçon, eventualament (evolucion irregulara) Gurçon; lo passatge de C- a G- es pas una fatalitat : veire Courçon (Charanta Maritima, França), que l'origina es la mesma.
Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra dau canton de Vilafrancha de Lochac; es aura dau canton dau País de Montanha e Gurçon.
Comunas de Dordonha en Guiana (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)