Las fòrmas ancianas son Miliacus, en 856, Milliacus, en 956, Milhacum, au segle XIII. Milhac ven dau nom latin d'òme Æmilius, emb lo sufixe -acum[2],[3],[1], latinizacion dau sufixe gallés -ācon. Milhac èra donc probablament una anciana granda propietat antica qu'aviá per mèstre Æmilius. Chantal Tanet e Tristan Hordé declaran que lo nom ven d' Emelius, derivat d' Æmilius. La fòrma Emelius es inferida probablament de l'evolucion normala de Æ- latin e de l' i brèu tonic d' Æmĭlĭus; permet d'explicar de las variantas coma Melhac; farriá donc qu'un ancian *Melhac, emb -e-, aguesse passat a Milhac, emb -i-, çò qu'es pas impossible; mas l'escriba de la data tant anciana de 856, qu'a pas coneissut Æmiliacum, auriá normalament escrit *Meliacum, çò que rend un pauc improbabla l'ipotèsi d' Emelius. L'afar se complica dau fach que daus Melhac venon benleu dau nom gallés Mellios. [4] N'es benlèu entau - perqué non ? - de quauques Milhac o Milhan.
Lo determinant es lo nom d'una anciana chastelaniá que s'espandiá sus 15 paròfias. Es una formacion occitana, de auba, « blanca », dau latin albus, alba, e ròcha, d'un preceltic *rocca passat en occitan, que finiguèt per préner lo sens de « chasteu », a causa de l'emplaçament daus chasteus fòrts.[5]
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas de Dordonha en Guiana (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
