Au luec Las Quatre Paròfias, au nòrd-oest de la comuna, Montanhac d'Aubaròcha tòca pas Lo Chamnhe (aura dins la comuna novela de Bassilhac e Aubaròcha), mas se'n manca de gaire [1].
Toponimia
La prononciation es [mũntɒ’ɲa] [dɔwbɒ’rɔɕɒ][2].
Lo nom es atestat au segle XIII, Montanhacum (latinizacion). La prononciation es [mũntɒ’ɲa] [dɔwbɒ’rɔɕɒ]. Montanhac vendriá d'un nom latin d'òme, Montanius, derivat de mons, montis, « mont » o (Dauzat e Rostaing) dau nom comun *montaneus, tanben dau latin mons, montis, emb lo sufixe -acum[3],[4],[2], latinizacion dau sufixe gallés -ācon. Semblariá, efectivament, malaisat d'admetre que tant de vilatges venon dau nom Montanius. L'idèa venguda d'Arbois de Jubainville, que los noms en -acum venon oblgatòriament d'un nom de propietari fuguet combatuda per Michel Roblin, qu'admetiá de noms qu'evocan lo releu, la natura dau terrenh, la vegetacion, etc. Montanhac, bastit sus una cresta, illustrariá plan aquela tesi (mas Montanius es un nom atestat).
Lo determinant Aubaròcha es lo nom d'una anciana chastelaniá que s'espandiá sus 15 paròfias. Es una formacion occitana, de auba, « blanca », dau latin albus, alba, e ròcha, d'un preceltic *rocca passat en occitan, que finiguèt per préner lo sens de « chasteu », a causa de l'emplaçament daus chasteus fòrts[5].
Comunas de Dordonha en Guiana (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
