21 kwietnia 1947 sztab oddziału został przeniesiony z Sopotu do Gdańska Wrzeszcza[a]. W 1947 rozformowano grupę manewrową oddziału, a w jej miejsce powołano szkołę podoficerską o etacie 34 oficerów i podoficerów oraz 140 elewów[6][b].
Sztab oddziału stacjonował w Gdańsku ul. Niedziałkowskiego 11[1].
W 1947 rozpoczęto organizować służbę morską WOP, a Gdański 12 Oddział WOP otrzymał pierwsze jednostki pływające. Z początkiem lutego 1948 służba morska dysponowała 13 kutrami i łodziami[4]. W tym okresie wykorzystywano 11 punktów obserwacyjnych, z których tylko 3 znajdowały się na własnych wieżach wybudowanych przez strażnice[7].
We wrześniu 1946 stan etatowy oddziału przewidywał: 3 komendy, 15 strażnic, 1548 wojskowych i 14 pracowników cywilnych[8]. Po reorganizacji w 1947 było to: 3 komendy odcinków, 16 strażnic, 1254 wojskowych i 13 pracowników cywilnych[9].
Ireneusz Bieniecki. Kaszubska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza w ochronie granicy morskiej na wybrzeżu gdańskim w latach 1945 – 1991 (powstanie, zmiany organizacyjne i metody pełnienia służby). „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/05, 2005. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej. ISSN1429-2505.
Henryk Dominiczak: Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1845-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
Jan Ławski: Ochrona granic Polski Ludowej 1945-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1974.
