Fòrmas ancianas : Rociacus sens data, Rociacus en 1084, Rossac vers 1189, Rossacus vers 1315. La prononciacion es [ɾu'sa] [1].
Segon Dauzat e Rostaing, Rossac ven dau nom latin d'òme Russus, emb lo sufixe -acum[2].
Segon Negre, Rossac ven dau nom romanic d'òme Roscius, tractat coma Roccius, emb lo sufixe -acum[3]. Negre sap que *Rosciacus > *Roissac.
Segon Marcel Villoutreix, Ives Lavalada, Rossac ven dau nom latin d'òme Roscius, emb lo sufixe -acum[4],[1].
Segon Xavier Delamarre, Rossac ven dau nom celtic d'òme *Roudsos > Rōssos (noms inatestats), fusionat emb lo latin russus, « ros » ( Rŭssos = Ros), derivat en -ācon[5].
Rossac èra adonc una propietat rurala d'origina antica.