Las fòrmas ancianas son : Cromaco, Cromat en 1080-1103, Cromat vers 1315. La prononciacion es [kɾɔ’ma] [1].
Segon Dauzat, Cròmac ven dau nom gallic d'òme Croma, emb lo sufixe -acum[2]. Negre aima mai lo nom germanic d'òme Hrotmus, mesme sufixe [3].
Ives Lavalada chausís pas entre las doas proposicions precedentas [1]. Xavier Delamarre explica lo toponime per lo nom celtic d'òme Crummos, atestat, derivat en -ācon. Crummos vendria d'un pus ancian *Crumbos (Crummock, Granda Bretanha, es atestat Cromboc en 1308); lo sens de *crumbo- seria « corbat » [4].
Fonetica dau Creissent, vocalisme iniciau d'ancianetat dobtosa.