Fòrmas ancianas : Reses en 1063 e 1094, au segle XII, vers 1175, en 1271, Castro Resessi en 1092, Rezez en 1272, Razes vers 1315. Prononciat [ɾa'zɛ] [1].
Segon Dauzat e Rostaing, Rasès ven benleu dau gallic rati (Dottin), au sens de « planetge », emb lo sufixe latin -ensis[2].
Segon Negre, Rasès ven benleu dau gallic reda, « veitura de quatre ròdas », emb lo sufixe latin -ensis, per un sens de « l'oppidum [ ? ] de las veituras de quatre ròdas » [3].
Segon Marcel Villoutreix, Rasès ven dau nom latin d'òme Ratius, emb lo sufixe ensem[4].
Segon Ives Lavalada, Rasès ven dau nom latin d'òme Ratius, de ratus, « decidat, resougut », emb lo sufixe ensem, mas i a pas de diftongue finau, coma quò deuriá èsser [1] ([-ɛj] finala normala en lemosin per -es).
.svg){kind=small}