Fòrmas ancianas : Toron vers 1012, vers 1212, Toront vers 1175. Prononciat [tu'ɾu~] [1].
Segon Dauzat e Rostaing, Toron ven de « l'ancian provençau » toron, teron, font que giscla, d'un mot preceltic *torund-, o de l'ancian provençau toron, tuquet, terme [2].
Segon Negre, Toron representa l'occitan toron, teron, « font »[3]. Entau pensa tanben Marcel Villoutreix, que precisa que d'aicia au segle XVII, toron èra lo terme generic en Bas Lemosin per 'na font [4].
Ives Lavalada chausís pas entre lo tuquet, toron, dau preindoeuropeu *TOR-, emb lo sufixe -one (lo vilatge es sus una autura), o la font, lo toron[1]. Mes la vocala finala o- es nasalizada.
.jpg)
.svg)
.svg){kind=small}