La prononciacion qu'ei [puntuns]. Las fòrmas ancianas que son Sanctus Caprasius de Pontos aus sègles XI-XII, Sancta Eugenia de Ponto[s] aus sègles XI-XII, Pontous cap a 1119, Pontons en 1242, Puntuns en 1253, de Pontes, en latin, en 1280, Pontons en 1299, Pontons (mapa de 1638), Pontoux (mapa deu sègle XVII, shens data), Pontons (mapa de 1647), Pontoux (mapas de 1651 e deu començament deu sègle XVIII), Pontous (mapas de 1714 e de 1733) [2].
Dauzat e Rostaing qu'escriven Pontoux per error. Lo nom que seré format, com Pontens deu nom germanic Ponto. Lo sufixe que seré -one[3].
Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, qu'explica Pontons ei lo plurau deu latin pontonem, « transbordador, batèu qui sèrv a har un pont de batèus » [2].
Bénédicte Boyrie-Fénié qu'ei d'acòrd dab la proposicion de Negre; lo nom ponton qu'ei atestat (diccionari Palai, p. 798) [2].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas delas Lanasde Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)