Las fòrmas ancianas que son par. Sancti ohannis de Lenquag, en 1274, ecclesia de Lencoaco o Leucoaco, en latin, au començament deu sègle XIV, Leucoaco, Leuchoaco, en latin, en 1336 e 1340, capellanus de Lencoaco, en latin, cap a 1375, Lenquac, mapa de 1714, Lencoac, mapa de 1733. La prononciacion qu'ei [len'kwak] [2]. Dauzat qu'explica lo toponime per un nom gascon de persona Lencoac, qui a lo sens, trobat dens lo diccionari Palai, de « lengut » [3]. Ernèst Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, que torna préner la medisha explica. B. Boyrie-Fénié que considèra a bon dret qu'un adjectiu [probablament] tardiu explica mau un toponime ancien. La solucion que seré per era un nom germanic d'òme Adalingo dab lo sufixe -acu- : *Adalingoacu > *A(da)lingoaco (aplologia) > *Alingoac > *Lingoac (aferèsi) > *Lengoac (afebliment de la pretonica) > Lencoac (assordiment de la velara g darrèr nasala) [2].
Comunas delas Lanasde Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
