La prononciacion qu'ei [ar'saɣə]. Las fòrmas ancianas que son Sanctus Johannes de Arzaage aus sègles XI-XII, Arsaage en 1010, Arsac en 1400, Arsague (mapas de 1714 e 1733)[2].
Dauzat qu'explica Arsague per un nom latin d'òmi Arcius, Arsius o gallic Artius (de arto « ors ») dab lo sufixe -aca[3]. Negre (citat per Bénédicte Boyrie-Fénié) qu'ei per Arsius dab -aca. Rohlfs (tanben citat per B. Boyrie-Fénié) que compara lo nom dab lo d'Arsac (Gironda) e que causeish, dab plan de dobtes, un nom aquitan d'òmi Harsi qui ei a comparar dab lo basco artz « ors ». Astor (tanben citat per B. Boyrie-Fénié) qu'ei, tanben dab dobtes, per un nom gau d'òmi Artios, basat sus Artos « ors »[2].
Per Bénédicte Boyrie-Fénié, Arsague que sembla viéner deu cognomen Arsio, rare pr'aquò, dab lo sufixe -aca. Arsague que seré atau un maine antic. Mès la toponimista que dona tanben l'opinion de J.B. Orpustan : un derivat de (h)arri « pèira », *artzagoi « lòc peirut en hautor ». Pr'aquò, per totas las proposicions que demòra ua dificultat : las fòrmas dab -aa-[2].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Castèth d'Argobet, ostau baish dab fernestòts suu teit e qui presenta au miei un portic de quate colomnas ionicas, qui pòrtan un fronton triangular (proprietat privada).
Comunas delas Lanasde Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
