Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas a l'entorn.
Toponimia
La prononciacion qu'ei [ɔrks]. Las fòrmas ancianas que son Sanctus Martinus de Oreso, Oresum, en latin, aus sègles XI-XII, Oresc, Ors, Os aus sègles XI-XII, Oresk en 1242, Aqua de Stang d'Oresk prope Labenne en 1255, Orst (mapa de 1714), Orx (mapa de 1733) [2].
La prumèra fòrma, Oreso (deu cartulari de Dacs), que contién ua cacografia, la letra o finala que representa probablament -c etimologic qui's tròba dens las atestacions seguentas. Lo nom que correspón a l'epòca aquitanica e qu'ei format benlhèu de oru, « proprietat agricòla, sòu » (ur, « aiga, en basco », per J.B. Orpustan) e de eski, « biule, vèrnhe, tremble, tot arbo qui's plai dens l'aiga », çò qui dona lo sens generau de « sòu propici a aquera vegetacion », coërent dab la natura deu lòc, format de braus. L'origina deu nom, pr'aquò, ei pas assegurada [2]. La fòrma recenta deu nom qu'ei diuvuda a ua metatèsi : *òresc > *òrsc (dab un -c qui risca afebli's en -t, véder l'atestacion de 1714) > òrcs; la metatèsi que sauva probablament lo timbre de l'oclusiva c.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas delas Lanasde Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
