Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Toponimia
La prononciacion qu'ei [kaw'neʎə]. Las fòrmas ancianas que son Caunelle, au sègle XII e en 1461, Cauneille (mapa de 1638), Caneille (mapas de 1714 e 1733) [2].
Segon Albèrt Dauzat, lo nom que vien deu « provençau » cauno, « tuta, espelunga », mot prelatin, dab lo sufixe diminutiu -ilia[3].
Ernèst Negre, citat per B. Boyrie-Fénié, que part de l'occitan cauna e deu sufixe -ilha, lo nom que seré l'equivalent de caunilha, « petita tuta » dens l'Aude. Jacme Astor, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, que descriu lo nom com un diminutiu de cauna, dab lo sufixe -elha[2].
Bénédicte Boyrie-Fénié qu'accèpta las solucions deus autors precedents e que precisa i a benlhèu un sens particular, lo de « peirèra, excavacion » ligat a la preséncia de horns de cauç [2].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas delas Lanasde Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)