La prononciacion qu'ei [səmi'kɛw əska'lys]. Las fòrmas ancianas que son Sanctus Michael de Juerere, en latin, aus sègles XI-XII, Sanctus Petrus de Escalius, aus sègles XI-XII, St Michel e Vielle Escabus (mapa deu sègle XVII, shens data), S. Michel/ Escabus (mapa de 1638, 2 parròpias separadas), St Michel/ Escabas (mapa de 1647, 2 parròpias separadas), S. Michel (mapas deu començament deu sègle XVIII e de 1733) [2].
Lo nòm de Sent Miquèu-Escalús qu’es estat hargat tà nomar la comuna formada per l’aplec de las parròpias de Sent Miquèu de Giure e de Sent Pèr d’Escalús. Giure qu’es la fòrma locau de « gèure » (latin ebulum)[3] : endret on creish gèure, saüqueta. La prumèra fòrma que's deu léger geurèr, « lòc cobèrt de giure »[2]. Escalús qu’es lhèu ua alteracion de escalís = escarlan, arroderada ; o de escala : endret on lo camin o lo sòu e hèn gradèrs[2].
Istòria
La comuna, dab sonque 17 km² -petitona tau parçan- embarrada preu miei de gigantas de 64, 90, 81 e 72 km², qu'a quitut hà's chapar per aquestas : que's parlava, dens lo periòde 1816-1820, sii de restacar-la a Lon, sii de copar-la en dus entà balhar Sent Miquèu a Lon, e Escalús a Linça. Enqüèra en 1942 la volón annexar a Castèths[4].
↑ 2,02,1 et 2,2Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 215-216.
↑Philippe Dubedout ; Les noms de famille originaires du Marensin ; in bull. de l’Association Mémoire en Marensin, n°15, 2004, p.49
Comunas delas Lanasde Gasconha (comunas actualas, comunas que caupon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
